Entrevista de Inés Pena a Andrea Nunes Brións en Nós Diario:
“(…) – Nós Diario (ND): Mapa da estría é un título que soa a corpo, a territorio, a ferida e resistencia. Como nace este libro e que quería mapear nel?
– Andrea Nunes Brións (ANB): O libro nace da necesidade de pór en palabras unha experiencia brutal e propia atravesada por desprazamentos, perdas e tamén existencias. A estría funciona como unha marca visíbel da tensión, como cicatriz que conta unha historia. Quixen mapear, como indica moi ben a palabra, as diferentes emocións e as feridas que deixan os lugares, os encontros, as linguas e os afectos vividos nos últimos anos.
É verdade que hai que recordar que este libro escribino nun tempo e reviseino dez anos despois. A verdade é que sentía que o tiña pouco secuestrado, e dábame medo que a recepción fose un pouco “esta blanquita europea dando voltas polo mundo e contando un diario de viaxe”, cando non era así.
– ND: Por que decide usar a imaxe das estrías como eixo vertebrador deste novo libro?
– ANB: Porque a estría non é só unha marca da pel: é memoria, é rastro dun proceso. Encántame que sexa unha pegada do que se moveu, do que se transformou. É tamén unha reivindicación do corpo real, non domesticado; é unha metáfora do que nos atravesa sen pedir permiso e tamén das marcas que deixa o sistema sobre os corpos disidentes. Tamén son marcas de resistencia, de loita e de beleza. Non hai corpo sen historia e esas historias tamén se len na pel. (…)”
Arquivos da etiqueta: Chan da Pólvora
Compostela: presentación de Mapa da estría, de Andrea Nunes Brións, e celebración de aniversario de Chan da Pólvora
Ponte Vedra: Séchu Sende apresenta O Povo Improvisador e Passa-montanhas
Lugo e Pontevedra: presentacións de Outroutro, de Jesús Castro Yáñez
A Coruña: presentación de Prefiro condenarme, de Margarita Ledo Andión
Padrón: presentación de Actas da sospeita, de Xurxo Alonso, o 14 de marzo
Compostela: presentación de Pobreza de espírito, de Emma Couceiro
A Coruña: presentación de Pobreza de espírito, de Emma Couceiro
Compostela: Séchu Sende presenta Passa-montanhas
Séchu Sende, sobre o seu último livro: “O passa-montanhas é um símbolo para a resistência de meio mundo”
Entrevista a Séchu Sende desde o Portal Galego da Língua:
“A editora Chan da Pólvora é a encarregada da publicaçom do último livro do escritor Séchu Sende, un poemário que recompila, sob o título de Passa-montanhas, dúzias de textos que previamente foram filmados e difundidos na rede Tiktok.
– Portal Galego da Língua (PGL): Que significa o passa-montanhas?
– Séchu Sende (S): O passa-montanhas é um símbolo para a resistência de meio mundo, das pessoas que tenhem que ocultar o seu rosto para defender, por exemplo, os direitos humanos, num planeta dominado pola represom e a falta de liberdades coletivas e pessoais. É um símbolo de rebeldia e dissidência. Na Galiza há referentes simbólicos como, na fotografia, os gaiteiros enmascarados de Roberto Ribao. Em diferentes épocas históricas, desde os anos setenta, também foi utilizado polo movimento popular em momentos de boicote. Zara também vendia passa-montanhas, ainda que lhe chamava “Balaclava canalé”, está esgotado.
– PGL: Como nasce este livro?
– S: No momento inicial da última vaga de projetos eólicos, a gente começa a organizar-se e eu participo no Courel na plataforma Eiqui Eólicos Non. Nessa época, a título individual, começo também a experimentar com discursos e diferentes formas de intervençom, com desenhos ou textos, para intentar sensibilizar e conectar o conflito com mais pessoas. Umha dessas acçons é um vídeo com alguns colegas com passa-montanhas que lem umha espécie de manifesto contra o sistema capitalista, extrativista e neoliberal, que gravamos em vídeo. Mas há gente, com mais experiência política do que eu, que me recomenda nom publicar o vídeo para evitar problemas legais e de repressom. Assim que nom dou esse passo. Mas a partir dessa experiência decido experimentar com o passa-montanhas. E é aí quando abro umha conta em tiktok e começo este projeto. Basicamente nasce com a intençom de comunicar ideias e emoçons através da imagem e a oralidade. O formato é singelo: aparece umha pessoa com passa-montanhas e umha voz em off a ler um poema. (…)”