Desde
Sermos Galiza:
“O secretario da Real Academia Galega, Henrique Monteagudo máis a profesora e investigadora María Xesús Lama foron os encargados de facer públicos os manuscritos da autora de Cantares Gallegos, uns documentos que o presidente Xesús Alonso Montero, cualificou de “valiosísimos”.
Da man de Henrique Monteagudo coñeceuse un poema manuscrito inédito en galego, que pertencería á súa primeira etapa poética. O poema foi achado no proceso de preparación dun álbum rosaliano con pezas escritas da súa man co que a institución buscaba participar na conmemoración do 150 anos de Cantares Gallegos. Segundo o secretario da RAG, o manuscrito fora depositado no Arquivo Municipal da Coruña polas fillas de Rosalía. “Este texto é probablemente un esbozo en dezaseis versos dun poema máis extenso, que polo seu feitío recorda aos publicados en Cantares Gallegos“, indicou Monteagudo que situou a escrita na década de 1870.
En canto aos textos manuscritos en castelán, proceden do propio Arquivo da Real Academia Galega e foron maiormente publicados no libro En las orillas del Sar. Arredor deles, a investigadora María Xesús Lama destacou que o último dos manuscritos é o que deita nova información sobre a historia literaria de Rosalía xa que, segundo sinalou, deixa á vista a intención da autora de publicar un novo libro de poesía en castelán que respondería ao título de Postrimerías. “Sen embargo, nese título de Postrimerías, delatábase a conciencia da autora de que sería o derradeiro”, explicou.
“Son unha contribución moi valiosa, un ramo excepcional ao ano do sesquicentenario da publicación de Cantares, que supuxo unha verdadeira treboada rosaliana, cunha multitude de actos ao longo de todo o país que amosa que o proxecto de Rosalía para Galicia segue vixente”, afirmou Anxo Angueira, presidente da Fundación Rosalía de Castro, que tamén participou na presentación.
A RAG disponibiliza na súa páxina un documento no que se recollen os ínéditos manuscritos e os textos explicativos de Henrique Monteagudo e María Xesús Lama.”
Arquivos da etiqueta: Rosalía de Castro
Compostela: Homenaxe a Isaac Díaz Pardo no segundo cabodano
Cuestionario Proust: Pedro Feijoo
Desde
o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Pedro Feijoo:
“1.– Principal trazo do seu carácter?
– Dubitativo, creo. Ou non. Bueno, si. Non, agarda. Si. Non. Mmm, non sei.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A bonhomía.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que estean aí, que non é pouco…
4.– A súa principal eiva?
– Teño tantas e tantas, que nin para escoller unha me podo poñer de acordo…
5.– A súa ocupación favorita?
– Escribir.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Ter con quen compartir a vida.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Non ter con quen compartir a vida.
8.– Que lle gustaría ser?
– De momento estou en prácticas, e aínda vou cun «L» ás costas, pero algún día gustaríame ser escritor.
9.– En que país desexaría vivir?
– Nunha ponte entre Galiza e Cataluña.
10.– A súa cor favorita?
– Todas as que amosa o mar.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Unhas que crecen no noso xardín de Cabrera de Mar, que non sei como se chaman, pero que arrecenden a sugus de laranxa…
12.– O paxaro que prefire?
– Todos os anos, coa chegada da primavera e desde xa non recordo cando, viña visitarnos unha parella de bubelas. Estou seguro de que sempre era a mesma parella. O ano pasado só veu un dos dous paxaros. E entón decateime de canto, de cantísimo, me gustaban eles, os dous paxaros xuntos. Nunca máis volveu máis que un.
13.– A súa devoción na prosa?
– Suso de Toro.
14.– E na poesía?
– Rosalía, por suposto
15.– Un libro?
– Só un!? Pero iso pode facerse!!!???
16.– Un heroe de ficción?
– Alvy Singer.
17.– Unha heroína?
– Non, grazas. Era un vicio moi feo, e agora estouno deixando.
18.– A súa música favorita?
– Aquela que no seu momento me fixo vibrar, chorar de emoción, saltar, berrar.
19.– Na pintura?
– Titanlux.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Coa que está caendo, evidentemente todas e cada unha das persoas que seguen adiante coas súas vidas, máis alá de todo o que contra eles pretenda facer este desencanto masivo e omnipresente que nos quere sitiar.
21.– O seu nome favorito?
– Benigno (e se vén acompañado de «Extirpable», mellor que mellor…).
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Que me fagan máis de vinte e unha preguntas…
23.– O que máis odia?
– Non, home. O odio é un sentimento demasiado pesado, ocupa moito, cansa, e inda por riba non adelgaza. Odiar non compensa.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Calquera das moitas que non souberon ver a grandeza humana. E o Coronel ese do Kentucky Fried Chicken, tampouco vaias pensar que este me cae demasiado ben, sempre con ese risiño nos beizos… De que raio está a rir o tipo este?
25.– Un feito militar que admire?
– Que aínda sigan pensando que a súa «Intelixencia (Militar)» existe. Iso si que é moral, rapaces…
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Mmm, creo que era unha boa memoria, pero agora non o lembro…
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– A Virxe! Pero non eramos amigos? Co ben que iamos…
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– A tristura disimulada baixo un torrente de respostas máis ou menos simpáticas.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Non facéndolle mal a ninguén, todos.
30.– Un lema na súa vida?
– Ad astra per aspera.”
Cuestionario Proust: Alfonso Álvarez Cáccamo
Desde
o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Alfonso Álvarez Cáccamo:
“1.– Principal trazo do seu carácter?
– Son optimista pero cos pés na terra. Sinto curiosidade por todo. Góstame aprender, e sinto unha enorme satisfacción cando aprendo e comprendo, especialmente no eido da Historia.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A fidelidade e a xenerosidade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– O mesmo que eu tento dar: un trato comprensivo e xeneroso.
4.– A súa principal eiva?
– Teño moitas. Non sei dicir cal é a máis notábel. Quizais a dificultade para comprender a Física, a Astrofísica e as Matemáticas.
5.– A súa ocupación favorita?
– Ler, pintar ao óleo e tocar o piano.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Polo que atinxe á miña persoa, manterme en aceptábeis condicións mentais e físicas, nesa orde. Polo que atinxe ao mundo, que se cumpran definitivamente, catro séculos despois, as tres máximas da Revolución Francesa: igualdade, fraternidade e legalidade.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Enviuvar.
8.– Que lle gustaría ser?
– Xa son maior para ser outra cousa, pero se volvese nacer, cousa que vexo difícil, o meu soño sería ser director de orquestra, compositor e un pianista capaz de interpretar con mestría, e para propio goce, todas as partituras dos clásicos.
9.– En que país desexaría vivir?
– Nunha Galiza dona do seu destino.
10.– A súa cor favorita?
– Anil.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A gardenia.
12.– O paxaro que prefire?
– O papagaio.
13.– A súa devoción na prosa?
– Valle Inclán, Méndez Ferrín, Cunqueiro, Torrente Ballester, García Márquez, Dostoievski, Tomás Mann, Irene Nemirovsky… Imposíbel citar un só autor/a.
14.– E na poesía?
– Xosé María Álvarez Cáccamo, Xavier R. Baixeras, Xosé María Álvarez Blázquez, Celso Emilio Ferreiro, Rosalía de Castro, Baudelaire… Imposibel citar un só autor/a.
15.– Un libro?
– Dificilísimo quedar cun só libro. Quizais Crime e castigo.
16.– Un heroe de ficción?
– Asterix.
17.– Unha heroína?
– Pipi Calzaslargas.
18.– A súa música favorita?
– Beethoven.
19.– Na pintura?
– Édouard Manet entre moitos outros/as.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Alexandre Bóveda.
21.– O seu nome favorito?
– Non teño un nome favorito. Os nomes favoritos veñen dados polas persoas favoritas que os leven.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A desorde.
23.– O que máis odia?
– O egoísmo e a prepotencia.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Franco, Videla, Pinochet, Hitler…
25.– Un feito militar que admire?
– A resistencia de Stalingrado.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Nos sentidos, unha boa vista. Na forma de ser, a capacidade de transmitir acougo aos demais.
27. – De que maneira lle gustaría morrer?
– Sen sufrimento, entre a xente amada.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Ilusionado por facer cousas.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os excesos dos larpeiros. A indecisión en aspectos superficiais.
30.– Un lema na súa vida?
– Tentar ser feliz.”
A Coruña: encontro literario con César Morán e Calros Silvar
Un A Fondo sobre Rosalía de Castro, a escritora que nos revela a nación que somos
Desde
Sermos Galiza:
“Coordenado polo escritor e crítico literario Francisco Rodríguez, autor da imprescindíbel e monumental Rosalía de Castro, Estranxeira na súa Patria (AS-PG, 2010), con este A Fondo Sermos Galiza culmina o traballo de divulgación realizado este 2013 co gallo da conmemoración do 150 aniversario de Cantares gallegos.
Canda Francisco Rodríguez, escreben neste A Fondo, o caderno de análise do Sermos Galiza que con este chega ao seu número 48, a profesora de Literatura galega Celia Armas García; a catedrática e o catedrático da Universidade de Granada, Aurora López e Andrés Pociña, respectivamente; a profesora da UDC e escritora, María Pilar García Negro; a profesora e investigadora María Victoria Álvarez Ruiz de Ojeda e a catedrática da Universidade de Maine (EUA) e escritora, Kathleen March.
Luz contra os prexuízos deformadores
O caderno leva como título xenérico o de Rosalía de Castro, a liberación das tebras, e os seus textos son iso, luz esclarecedora contra os “prexuízos e lentes deformadores” que encubriron á poeta nacional galega e que, infelizmente, a continúan encubrindo aínda nos nosos tempos.
Este A Fondo especial, como as páxinas que durante 6 meses publicou Sermos Galiza no seu semanario en papel, fai parte do proxecto sobre Cantares gallegos promovido pola Sociedade Cultural Medulio e patrocinado pola Deputación da Coruña.
“Este A Fondo“, pódese ler na súa capa, “non é máis que outro mergullo no mundo rosaliano, un manancial de auga pura, onde saciar a nosa sede de coñecemento, de fermosura, esperanza e orientación como galegos e galegas de nación nunha situación crítica”.
As e os colaboradoras/es deste traballo, todos eles rosalianas e rosalianos, deitan luz sobre distintos aspectos dunha figura -muller, escritora e galega consciente- sen a cal é imposíbel entender xa non a literatura da Galiza, senón a súa historia.
Como afirma no seu artigo Kathleen March, Rosalía “defendía e dignificaba o país galego porque sen Galiza ela non tería identidade, posto que española non era…”.”
Rosalía, letrista do ano
Desde
Sermos Galiza:
“Se algunha conclusión se pode tirar conta de discos deste 2013 a piques de rematar é que Rosalía se consolida como a maior letrista para a nosa música. Uxía, Tempo Catro, Najla Shami, Aid, Xosé e Xiana Lastra con María Manuela e Mini e Mero, Narf, Joaquín Pixán con Alejandro Zabala e agora A Cada Canto, entre outras propostas, puxéronlle música aos seus poemas.
Aid con Rapoemas ou Abe Rábade, Anxo Angueira e Guadi Galego con Rosalía XXI adiantaron o que sería o grande ano de Rosalía como letrista, na estala de Amancio Prada, Los Tamara ou Luz Casal, todas elas voces para a grande poeta que vería como o 2013 coa conmemoración dos 150 anos da publicación de Cantares Gallegos se convertería tamén nunha explosión de publicacións nas que os seus poemas pasarían a ser cancións nos máis diversos ritmos, en ampla variedade de estilos. (…)”
Bertamiráns (Ames): presentación do nº 57 da Revista Galega de Educación e recital de poesía e música
Compostela: III Xornadas de Literatura e Ensino, Versos pintados no pupitre, os 13 e 14 de decembro
Horario: 
Venres 13 de decembro, de 16:30 a 20:00 horas; sábado 14 de decembro, de 10:00 a 20:00 horas.
Lugar de celebración: Auditorio da Biblioteca da Cidade da Cultura de Galicia (Monte Gaiás), Santiago de Compostela.
Destinatarios-as: Profesorado do ensino non universitario e futuros ensinantes do ensino non universitario.
Matrícula: Gratuíta, por rigorosa orde de inscrición, tendo preferencia os/as socios/as da AS-PG e da AELG, a través da web da AS-PG: entre os días 11/11/2013 e 10/12/2013.
Número de prazas: 100.
Prazas para persoas que nunca traballaran como docentes en centros públicos ou concertados da Consellería de Educación:
Prazas reservadas: 25%
Número máximo de prazas: 25%.
Obxectivos previstos:
– Valorar a literatura galega, a través da súa historia, como unha ferramenta clave para a adquisición da necesaria competencia lingüística adaptada a cada nivel/etapa educativa.
– Adecuar a diversidade metodolóxica literaria aos novos tempos educativos.
– Achegarse aos contidos didácticos e interactivos que as TIC ofrecen para o profesorado.
– Coñecer o Espazo Didáctico que a AELG ofrece aos profesionais do ensino, en particular, e á sociedade, en xeral.
– Reflexionar sobre a necesaria revisión e actualización da transmisión didáctica da poesía no ensino obrigatorio e posobrigatorio.
– Reflexionar sobre os criterios de selección e o estabelecemento de canons literarios orientativos para o ensino da poesía.
– Coñecer e analizar as estratexias de sedución que faciliten a descuberta e o achegamento á lectura poética por parte do público infanto-xuvenil.
– Partillar e debater directamente sobre orientacións e estratexias de achegamento da linguaxe poética para a infancia e mocidade xunto con escritores e escritoras da literatura galega e mais coas figuras mediadoras.
– Coñecer o potencial creativo e expresivo da expresión lírica subxacente na literatura galega de tradición oral.
– Concienciarse da necesidade de estimular creativamente, na expresión escrita, o alumnado.
VENRES 13 DE DECEMBRO
– 16:30 h. Entrega de material.
– 17:00 h. Conferencia: Poesía para xente miúda. Música e xogo de palabras, de Xosé Mª Álvarez Cáccamo.
– 18:00 h. Mesa redonda: O Club d@s poetas viv@s, con Fran Alonso, Antonio García Teijeiro, Elvira Riveiro.
SÁBADO 14 DE DECEMBRO
– 10:00 h. Mesa redonda: Enredando versos nas aulas, con Montse Penas, Anxos Rial, Romina Bal.
– 12:00 h. Obradoiros de expresión escrita (simultáneos):
* Quen teme a poesía feroz?, con Antía Otero.
* Fascinio poético no proceso de creación, con Dores Tembrás.
* Versos transformers, con Carlos Negro.
– 16:00 h. Conferencia: E-memoria. Contidos e aproveitamento do arquivo de tradición oral da AELG, con Antonio Reigosa.
– 17:30 h. Mesa redonda: Voces de Rosalía, con:
* Uxía: Rosalía pequeniña.
* Najla Shami: Na lingua que eu falo.
* Aid: Rapoemas.
– 19:15 h. Actuación de Uxía, Najla Shami e Aid.
– 20:00 h. Clausura.
Metodoloxía que se vai empregar:
– Conferencia inaugural que centre o estado da cuestión con carácter informativo e analítico.
– Mesas redondas que faciliten a intercomunicación con ópticas diversas segundo os diferentes relatores que participan nelas.
– Interacción e participación co público nos coloquios finais das mesas redondas.
Entrada libre até completar aforo.
A poesía une no novo Cantos na Maré arredor de Rosalía
Desde
Sermos Galiza:
“A poesía está na traxectoria creativa dos artistas convidados a esta nova edición de Cantos na Maré, o Festival Internacional da Lusofonía que, un ano máis, se desenvolverá en Pontevedra o próximo día 11. Crearán conxuntamente un repertorio exclusivo para o Festival Internacional da Lusofonía que dirixe Uxía. O Festival virá este ano acompañado dun programa de actividades que van desde charlas por parte de Amancio Prada, Uxía e Najla Shami arredor do seu achegamento creativo a Rosalía, un taller técnico e unha demostración didáctica por protagonizada por Budiño.
Con distintas procedencias, a poesía une a Amancio Prada, Vítor Ramil, Gabriela Mendes, Luiz Caracol e Budiño, protagonistas do concerto colectivo que terá lugar no Pazo da Cultura de Pontevedra o 11 de xaneiro de 2014. (…)
Cantos na Maré xirará xirará este ano en torno á figura de Rosalía de Castro, á maneira dun peche musical do ano no que se celebrou o 150 aniversario da publicación da súa obra Cantares Gallegos. “Cantos na Maré é moito máis que un festival, é un encontro de xeografía humana, onde persoas doutras culturas entran en contacto coa nosa”, apuntou Uxía.”
