Arquivo da categoría: Poesía

Conversa coa escritora Eli Ríos, que acaba de recibir varios premios pola súa obra

Publicado o por

Desde o Zig-zag da Televisión de Galicia:
“Muller brava, sempre, Eli Ríos parece que leva uns meses máis visceral ca nunca. Escritora, narradora, poeta, gañadora do Torrente Ballester coa novela Luns e gañadora tamén do Gonzalo López Abente de poesía. Mirando á vida, a vida real fronte a fronte, sen moito glamour nin artificios, nin likes, soltando dragóns polo mundo, e declarándose culpable abertamente. E non só iso, rétanos a participar do seu crime. Pode verse aquí.”

A Coruña: Luísa Villalta e as chaves do tempo

Publicado o por

Luísa Villalta e as chaves do tempo é unha actividade organizada pola AELG e a Agrupación Cultural Alexandre Bóveda, coa colaboración de Monty4, Deputación da Coruña e Concello da Coruña.

As chaves do tempo quere ser un espazo de re-encontro multidisciplinar co verso, coa prosa, co diálogo atemporal, mais en presente continuo, coa poeta coruñesa Luísa Villalta. Porque queremos ler a Cidade Alta tatuada nos ollos da poeta que máis se representou nela.

SÁBADO 18 DE NOVEMBRO DE 2017
12:00 h.
A CIDADE SOBRE O ESPELLO DO MAR E DO VENTO, CON MARÍA CASAR
A inscrición previa, necesaria e gratuíta, farase en oficina@aelg.org ou no teléfono 981-133233, en horario de 09:00 a 14:30 horas, de luns a venres.

Un percorrido polos espazos da cidade da Coruña que Luisa Villalta poetizou nos libros En Concreto e Papagaio ofrécenos a fusión entre poesía e paisaxe que sinala o territorio como xerme da creación. A cidade do vento e do mar que se sabe sempre aí, medrando en ondas que mollan os ollos e lamben as xanelas, faise palabra e debúxase no vento en ceos poboados de nubes. A poeta re-constrúe a Cidade como lugar mítico, actualizando a súa inclusión no inventario dos TERRITORIOS literarios do noso país.
María Casar. Licenciada en Filoloxia Hispánica e en Humanidades. Presidenta da A.C. Ergueitos de Sarria e organizadora dende o ano 2000 do Premio de Poesía Fiz Vergara Vilariño. Coordinadora dos roteiros Fiz Vergara na Xabreira por Santalla de Lóuzara, Sons de Mulleres na cidade de Vigo para Mulheres Nacionalistas Galegas e a concellaría de Igualdade e o roteiro Luisa Villalta na Coruña.

Plano do roteiro:
1. Xardíns Méndez Núñez. Estatua Pardo Bazán.
2. Obelisco.
3. Porta de Ares.
4. Pazo Municipal.
5. Papagaio.
6. Asilo rúa Adelaida Muro. Campo de Marte.
7. Cemiterio de San Amaro.

DESDE O MARTES 21 DE NOVEMBRO DE 2017
MONTY (RÚA PAPAGAIO)
EXPOSICIÓNS

  • O Papagaio: A poesía de Luísa Villalta e as fotografías de Maribel Longueira
  • Eu en nós: Soledad Penalta, Xurxo Gómez-Chao, Julia Ares e Ana Pillado reinterpretan a poesía de En concreto.

VENRES 24 DE NOVEMBRO DE 2017 
20:00 – MONTY (RÚA PAPAGAIO)
CONFERENCIA: A MEMORIA DA CIDADE… DA CORUÑA.  ENTENDER O PASADO, ABORDAR O PRESENTE.
Nesta palestra aportaremos algunhas chaves interpretativas do crecemento urbanístico da nosa cidade no século pasado con José María Cardesín Díaz, profesor na Facultade de Socioloxía da UdC.

VENRES 24 e SÁBADO 25 DE NOVEMBRO DE 2017 
19:00 – 20:00 O MEU NOME É O DA CIDADE ALTA
Un paseo en bicicleta pola Coruña. A poesía de Luísa encherá de luz os espazos da cidade.

SÁBADO 25 DE NOVEMBRO DE 2017 
13:30 REVOLTA LITERARIA 
Para loitar contra o vento de esquecemento ateigado de orgullo percorremos a Cidade coa lectura da obra de Luísa.
A PARTIR DAS 16:00 – MONTY (RÚA PAPAGAIO)
ESCULTURA AO VIVO CON OLALLA FRANCO
18:30 – MONTY (RÚA PAPAGAIO)
CONCERTO PARA UN HOME SÓ 
Eis a música que brota como o río da existencia. Dramatización de textos con Nacho Pena.
19:30 – MONTY (RÚA PAPAGAIO)
RECITAL POÉTICO
@s poetas a recitala… outra vez, sempre o vento dos ventos rodeando este ponto no mundo: Cabeza, Garda, Chave, Forza e Antemural do reino renacido.

DOMINGO 26 DE NOVEMBRO DE 2017
12:00 – IGREXA DAS CAPUCHINAS (R/ PANADEIRAS)
MÚSICA RESERVADA Grupo Instrumental Siglo XX / Florian Vlashi 

  • “Adagio” (Samuel  BARBER)
  • “Preludio” (P. PEREIRO)
  • “Arte de Fuga” (J. S. BACH)

Con Florian Vlashi e Caroline Bournaud, violín; Arben Llozi, viola, Rediana Lukaçi, violonchelo;  e a palabra de Yolanda Castaño.

LUNS 27 DE NOVEMBRO DE 2017
19:00 – MONTY (RÚA PAPAGAIO)
ENCONTRO C@S AMIG@S, PARA LER, RELER, LEMBRAR…  
Mantedores: Flor Maceiras, Teruca Queiro e Xurxo Souto. Ven ao Monty e poderás percorrer a súa obra, pararte na que máis che guste, saborear, gozar con toda ela…

Antón Cortizas: “A poesía é un analséxico e unha denuncia”

Publicado o por

Entrevista de Daniel Salgado a Antón Cortizas en Sermos Galiza:
“(…) – Sermos Galiza (SG): Por que un libro de poemas sobre a lingua?
– Antón Cortizas (AC): Anatomía da lingua foi escrito aos poucos, pero am preocupación polo noso idioma sempre estivo aí. É unha dor, unha cousa latente, que hai que intentar curar. A poesía é un analséxico e, á vez, unha denuncia, nun país coma o noso que abandona o seu. Eu empecei a falar galego aos 16 anos, e a idea de que era a miña lingua foi medrando. Mais estou contento de dominar as dúas. Nun país normal, a xente preocúpase polo seu salario, o seu traballo… Nós, ademais de por todo iso, temos que preocuparnos pola lingua.
– SG: A poesía como analséxico?
– AC: Eu sempre dixen que facía poesía como un analséxico. Escribo poesía desde cativo, e coa adolescencia xa foi unha explosión, con esas cousas que teñen os adolescentes [ri]. Pero si, a poesía é un desafogo, serve para botar fóra o que elaboramos dentro de nós. Para ben e para mal, aínda que eu penso que máis para ben.
– SG: Anatomía da lingua contén unha importante dimensión lúdica.
– AC: Si, está relacionada coa miña maneira de escribir. E creo que unha das funcións da literatura tamén é xogar. Así intentei transmitilo no meu traballo de docente. Tamén usei o xogo para transimitir o galego. Agora estou prexubilado, pero eu entrei na escola aos cinco anos e aínda non saín. Amais, os xogos tradicionais son outra das miñas paixóns. E aínda lembro xogar de cativo na rúa… (…)”