O
sábado 8 de marzo, ás 18:00 horas, diante do Liceo de Ourense, terá lugar un Roteiro Carlos Casares, coa lectura e comentario de fragmentos seleccionados da obra do autor, tras un pequeno acto de presentación pública.
Vigo: edición de marzo do Círculo Poético Aberto
O
sábado 8 de marzo, ás 22:00 horas, no Café Uf Negra Sombra (Rúa Pracer, 19) de Vigo, terá lugar un novo recital do Círculo Poético Aberto. No acto, onde teñen confirmada a súa asistencia Francisco X. Fernández Naval, Raquel Pazos Garrido, Moncho Iglesias Míguez, Alexandre Insua Moreira ou José Goris Cuinha, preséntase o segundo número da revista Elipse.
A biografía do Orlando namorado, furioso e pendurado, por Eli Ríos
Artigo
de Eli Ríos na revista A Sega:
“Goretti Fariña, na novela Orlando pendurado, debulla a historia de Orlando, un ex-seminarista que traballa no naval. No estaleiro, un día, ten un acidente e queda pendurado dun arnés a nove metros de altura. Mentres agarda que cheguen os bombeiros reflexiona sobre o que foi a súa vida e o que espera do futuro.
Cunha prosa amena, a autora restaura un modelo lingüístico de calidade no que a linguaxe sexista reforza a dominación simbólica contra as mulleres ao tempo que debulla os temas da novela: a crítica ao sistema económico, á Igrexa, aos sindicatos, ás condicións laborais, ás supersticións, etc Iso si: sempre desde o burlesco, desde o ridículo e desde a ironía máis fina porque, este texto, toma o relevo de grandes obras europeas, con altas doses de sátira, como Orlando innamorato (1486) de Matteo Maria Boiardo, Orlando furioso (1532) de Ludovico Ariosto e Orlando: A Biography (1928) de Virginia Woolf. (…)”
Compostela: Congreso Internacional Editando para minorías na era dixital, do 3 ao 6 de abril
Do
3 ao 6 de abril terá lugar en Santiago de Compostela, organizado por campUSCulturae, o Congreso Internacional Editando para minorías na era dixital, unha oportunidade para debater sobre a situación do libro e da edición en tempos de recambio tecnolóxico e de agromar de propostas que redescobren o valor dos produtos artísticos de autor, únicos ou concibidos para esixentes minorías que foxen do estereotipado e comercial. Editores, bibliófilos, xestores culturais, escritores, ilustradores, expertos en novas tecnoloxías e deseñadores, entre outros profesionais, daranse cita neste encontro durante o cal se inaugurará a exposición Imprimatur. Está aberto o prazo de matrícula e o envío de comunicación até o 21 de marzo. Máis información aquí.
Santiago: presentación do libro colectivo Alén do silencio
O
sábado 8 de marzo, ás 20:00 horas, no Pub Modus Vivendi (Praza de Feixoo, 1) de Santiago de Compostela, preséntase o libro colectivo Alén do silencio. No acto participan, entre outras/os, Iolanda Aldrei, Miguel Alonso, Alexandre Brea, Silvia Castiñeiras, Jorge Cimadevila, Natalia Concheiro, Asun Estévez, José Estévez, Luz Fandiño, Irene Fernández, Ursia Gago, Catarina Laxe, Iria López, Yoli López, Toño Núñez, Uxía Otero, Marta Pedrosa, Lorena Rei, José Antonio Rodríguez Vivián e Eva Xanín. Haberá actuacións musicais a cargo de Karla, Katuxa, Roy, Miguel Alonso e Isabel Rei.
Manuscritos: Vanesa Santiago
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica.
Cuestionario Proust: Modesto Hermida
Desde
o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Modesto Hermida:
«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Sensible, irritable.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– Intelixencia e lealdade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Sincera afectividade.
4.– A súa principal eiva?
– Un certo descontrol emotivo.
5.– A súa ocupación favorita?
– Ler, escribir, viaxar.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Saúde, capacidade de subsistencia, proximidade coa familia e coas amizades.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Perder os fillos ou que se atopasen en serias dificultades.
8.– Que lle gustaría ser?
– Tal como estou, xubilado, non ansío ter nin ser.
9.– En que país desexaría vivir?
– Sen lugar a dúbidas. No que vivo, Galicia.
10.– A súa cor favorita?
– Vermellos e azuis.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Camelia alba plena.
12.– O paxaro que prefire?
– Merlo, xílgaro, cotovía, lavandeira. Gústanme os paxaros.
13.– A súa devoción na prosa?
– Saramago, Jorge Amado, García Marquez, Clarín, Alberto Méndez, Luís Landero, Camus… É imposible falar de preferencias excluíntes.
14.– E na poesía?
– Celaya, Juan de Yepes, González Tosar, López Casanova, Miguel Hermández, Benedetti… Aínda máis difícil simplificar.
15.– Un libro?
– Non se pode dicir un libro unicamente pero, de simplificar porque arderan todos, El Quijote de la Mancha.
16.– Un heroe de ficción?
– Non me gustan os heroes de ficción.
17.– Unha heroína?
– Estamos na mesma.
18.– A súa música favorita?
– Clásica, jazz, fado…, segundo momentos.
19.– Na pintura?
– Impresionismo e outras avangardas.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Mandela, Che.
21.– O seu nome favorito?
– Sabela.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Intolerancia, lercheo, envexa.
23.– O que máis odia?
– A inxustiza social.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Hitler, Franco, etc. Houbo e hai tanto f… de puta.
25.– Un feito militar que admire?
– Ningún.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Intelixencia e xenerosidade.
27. – De que maneira lle gustaría morrer?
– Gustaríame non morrer.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Equilibrado, con brotes de desvío en ambos sentidos.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os que teñen que ver coa gula, coa luxuria, coa preguiza…
30.– Un lema na súa vida?
– Honestidade e solidariedade.”
Intervención da Secretaria xeral da AELG no Diario Cultural ao fío do derrubamento da casa natal de Ricardo Carvalho Calero
Mercedes Queixas
valora este feito e fala do proxecto Casas de Escritores-as da AELG, desenvolvido entre os anos 2008 e 2010.
Pode escoitar as declaracións de Mercedes Queixas Zas, Secretaria xeral da AELG aquí (minutos 14:50 a 20:30).
Pode ver a catalogación da casa natal de Ricardo Carvalho Calero aquí.
Día de Rosalía 2014 nos centros de ensino (V)
O
Día de Rosalía 2014 celebrouse no CPR Cardenal Cisneros de Ourense do seguinte xeito, con alumnado de tres continentes, dezaseis nacionalidades distintas e nove linguas nai fusionados de xeito sorprendente no galego:
1.- Actuación o día 24 ás 10:15 h no centro:
– Educación Infantil: Interpretación dunha canción con letra adaptada pola súa profesora.
– Primaria: Un grupo de alumnos interpretará un rap coa letra feita por eles mesmos na honra de Rosalía. Outros recitarán poemas.
– ESO: Un grupo de alumnos cantarán ao son da coñecida canción de Abba, Mamma mía, unha letra composta por eles e os seus compañeiros.
2.- Todos levarán no seu peito unha camelia feita por cada un deles na que vai a “esencia de Rosalía” concentrada dentro da flor expresada cun poema da escitora. Deste xeito despois do acto levaron un anaquiño da homenaxeada ás súas casas, agasallando a flor.
3.- Unha colección de filatelia temática sobre Rosalía está exposta no centro.
4.- Para atender á convocatoria do graffiti, ao non ter paredes dispoñibles, varios grupos de alumnos crearon deseños nas fiestras dunha das aulas do centro para facer a Rosalía visible dende a rúa.
Como engadido, o grupo de Secundaria participou ás 20:00 h. no acto na súa honra promovido en Ourense polo grupo RosalAuria no Liceo de Ourense.
Dez anos sen Luísa Villalta
Desde
Sermos Galiza:
“No ámbito literario, social e político, Luísa Villalta implicaba o seu nome en causas que reclamaban a xustiza e a igualdade, de maneira singular, aquelas que defendían os nosos dereitos culturais e lingüísticos. Comprometida co movemento nacionalista, era fácil atopala recitando ou en reflexións compartidas en actividades organizadas por asociacións e entidades, entre elas, a Asociación de Escritores e Escritoras en Lingua Galega, da que formou parte da directiva, ou a Mesa pola Normalización Lingüística, á que tamén pertencía.
A súa participación activa no Foro Negro da cultura, nacido despois de que o Prestige atacara o país, foi un dos último exemplos da súa maneira comprometida de entender a cultura. Pouco antes, o seu era o nome dunha das persoas promotoras do Foro da Cultura Galega, coordinando a área de “Revisión Histórica e Análise Crítica da Cultura”, canda outros intelectuais e amigos como Xosé Mª Álvarez Cáccamo ou Ánxel Huete.
Profesora de Lingua e Literatura Galega, Luísa Villalta tíñase formado en Filoloxía Galego-Portuguesa e Filoloxía Hispánica na Universidade de Santiago mais tamén rematara estudos superiores de violín, chegando a formar parte, entre outras, da Xove Orquestra Galega. Desa unión entre a música e a poesía partirían varias das súas obras literarias, tanto líricas como ensaísticas, entre elas, O outro lado da música, a poesía, ou A lingua dos sons. (…)
No seu texto escrito á maneira dunha poética e titulado “Sobre un certo estado de conciencia”, Luísa Villalta anota: “Os temas son moi poucos. A vida e a morte. Talvez só a vida (ou só a morte). Sexan os que foren, nas súas infinitas variacións poden encontrarse nas Enciclopedias, nos libros de Historia ou (e non é raro) de Teoría Matemática, na información diaria que nos fai deglutir a realidade, en cada ocasión en que se ten a certeza de estar vivindo. Os temas non son meus, son o mundo mesmo. E, á vez, o mundo mesmo son eu. O tema é o que me fai a min comunidade: unha preocupación polo devir da humanidade, unha maneira galega de ser humana, unha preocupación polo devir de ser galega”.
Voces que a coñeceron, imaxes do seu arquivo, fragmentos da súa obra e unha viaxe a través da súa biografía son os elementos que constrúen o documental Luísa Villalta. Paixón e compromiso, elaborado polo alumnado do centro no que a escriotra e música deu clases antes da súa morte que se estreou o pasado ano.
