“Os vindeiros venres 23 ás 20:00h e sábado 24 ás 20:30h, todas persoas que decidan achegarse ao Teatro Principal de Ourense ou ao Auditorio Gabriel García Márquez de Oleiros poderán ver en persoa á grandísima María Casares, grazas á maxia do teatro. A apaixonante vida da actriz adquire un novo matiz no Concello de Oleiros, xa que precisamente na aldea de Montrove é onde a musa do cinema francés pasaba a tempada estival durante os 13 anos que viviu en Galicia, antes de fuxir cara Madrid e despois Francia.
ButacaZero e a Deputación da Coruña embárcanse neste grande reto coa peza Despois das ondas, con texto de Ernesto Is, baixo a dirección de Xavier Castiñeira, sobre unha das personaxes galegas máis internacionais: a grande diva do teatro e o cinema francés do século XX María Casares. A función estaba encadrada dentro dos actos de apoio ao Mes da muller e o #8M, pero por mor da Covid19, chegará a Oleiros neste mes de outubro.
A ourensá Belén Constenla interpretará á diva do teatro e o cinema francés na súa volta a España trala morte de Franco. Pero Constenla non estará soa en escena, completan o elenco Nerea Brey, quen tamén se colocará na pel da diva na súa infancia e xuventude, e Sonsoles Cordón, quen amosará a súa versatilidade escénica entre bailes, coreografías e creación de numerosas personaxes.
Completan o elenco catro técnicos e técnicas, que están sobre o escenario e fan posible que o teatro se converta nun plató de cinema e de que os espectadores poidan ver un espectáculo tan teatral como cinematográfico, no que tamén os sons están producidos en directo.
Ernesto Is, quen recibiu por esta peza o Premio Rafael Dieste da Deputación da Coruña, propón unha viaxe en tren no que a diva do teatro vai recordando a súa vida, dende a súa infancia na Coruña, ate a chegada da República, a Guerra Civil, o exilio, o seu éxito profesional como actriz francesa e a morte do seu grande amor: Albert Camus. Tanto o texto como o vestiario e caracterización, de Carlos Pinilla, recibiron nomeamento nos Premios de Teatro María Casares, que están aínda por resolver.
As entradas poden conseguirse nos propios espazos antes da función. En Ourense, o aforo está reducido a 30 persoas. En Oleiros, a billeteira do Auditorio estará aberta a partir das 19:30.”
Pontevedra: Xornadas arredor do 25 de Outubro. Día de Lorca en Galicia 2020
Rosalía Fernández Rial: “En Árbores no deserto quixen abordar a escrita dende códigos das artes vivas”
Desde o Zig-zag da Televisión de Galicia:
“Rosalía Fernández Rial constrúe Árbores no deserto desde as voces de 11 grandes autoras e activistas do feminismo. Ademais, como dramaturga estrea no FIOT A lúa, válvula de spray, unha peza escénica con direccion de Q. Cadaval e interpretacións de Santi Romay, Melania Cruz e María Roja. A entrevista pode verse aquí.”
Oroso: presentación das biografías de Castelao, obra de Miguel Anxo Seixas Seoane
Vigo: charla-coloquio “O lado escuro do corazón”, por Inma López Silva
Alba Cid, Premio Nacional de Poesía Miguel Hernández 2020
Desde Nós Diario:
“A poeta galega Alba Cid foi galardoada co Premio Nacional de Poesía Joven Miguel Hernández 2020 pola súa obra Atlas, segundo informou o Ministerio de Cultura e Deporte, que concede este galardón, dotado con 20.000 euros.
O xurado elixiu esta obra “por constituír unha reflexión sobre como a literatura elabora mapas da realidade e sobre o valor moral que pode ter a literatura como problematización do mundo”.
“É poesía tanto do coñecemento como da emoción, e presenta unha nova cartografía na que se funden o mapa do corpo co do planeta, a memoria e o enigma”, sinala o xurado que destacou que é unha obra “escrita coa lóxica do asombro e chea de referencias culturais que se contemplan desde unha mirada excéntrica que fermenta en rebeldía”.
Alba Cid (Ourense, 1989) é poeta e investigadora en poesía contemporánea. Participou en volumes como Poética da casa (2006) e na antoloxía de Apiario No seu despregar (2016).
Os seus poemas foron traducidos ao castelán, grego, inglés e portugués.”
Raquel Lima: “Sinto que a aproximação estratégica parte mais dos galegos do que dos portugueses”
Entrevista de Irene Pin a Raquel Lima en Nós Diario:
“(…) – Nós Diario (ND): Botou uma década a fazer poesia, mas não escrita. Que a atrai da oralidade?
– Raquel Lima (RL): A oralidade chegou de forma muito natural e sempre me agradaram muito as possibilidades de manipulação de ritmos, silêncios, gestos, hesitações, respiração, frequências, interação… É algo que não conseguimos controlar com a poesia escrita duma forma corporal e orgânica. Mais do que a oralidade, interessa-me a oratura como dimensão filosófica e ontológica, e uma poética do corpo presente.
– ND: Como está o panorama do slam em Portugal?
– RL: O slam continua ativo e este ano a edição do PortugalSLAM! Festival Internacional de Poesia e Performance será em Coimbra, na cidade onde vivo, e poderei participar numa mesa. Existe uma nova geração a dinamizar imenso o poetry slam com energia renovada e a fazer um trabalho incrível de memorialização e arquivo do que tem sido feito em Portugal na área, como as entrevistas conduzidas pela slammer brasileira residente em Portugal Maria Giulia Pinheiro. (…)
– ND: Acho que a poesia da Galiza e Portugal não são muito conhecidas entre elas para o público geral. Qual é motivo, com a proximidade linguística que há? Ou considera que sim circulam abondo?
– RL: Sinto que a aproximação estratégica parte mais da iniciativa dos galegos do que dos portugueses e vejo isso à luz das tensões políticas e linguísticas que atravessam a história galega duma forma muito atual, e que resulta numa intenção clara de “integração” de outros territórios que partilham uma raiz linguística comum. Acredito que nós, aqui em Portugal, teríamos muito a ganhar se estabelecêssemos uma relação recíproca no sentido de diversificar a literatura inteligível para ambas as partes. (…)”
Novas bases do III Certame de poesía Torre de Caldaloba
Inma López Silva: “Soño con quedar para tomar whisky até o mencer con Beauvoir, Didion e Sontag”
Entrevista de César Lorenzo Gil a Inma López Silva en BiosBardia:
“(…) – BiosBardia (B): Con que escritor/a lle prestaría pasar unha noite de festa? Pode estar vivo/a.
– Inma López Silva (ILS): Botei moitas fins de semana probando a ver se tropezaba por Brooklyn con Paul Auster, así que non vou considerar tirado todo ese tempo… Tamén coido que gozaría, malia probabelmente discutir moito, con Michel Houellebeq. Pero se puidese, soño cun encontro con Beauvoir, Didion e Sontag, comprometéndonos as catro a tomar whisky ata o amencer. En sesión de espiritismo, con Nietzsche, Shakespeare, Molière e Mary Wollstonecraft. E tendo en conta as posibilidades reais de levar adiante os meus plans, gustaríame emborracharme con Juan Tallón, Diego Giráldez, María do Cebreiro e Francisco Castro, xuntos ou por separado. E é público e notorio o meu gusto polas ceas de alto contido alcohólico e literario con Arantza Portabales, Mercedes Corbillón e Susana Pedreira, ás que desexo fervorosamente incorporar a Rexina Vega, cousa que acontecerá en breve. Xa ve que non teño problemas nin coas farras nin co bo comer e o bo beber. Podería seguir. Creo que case que gozaría con calquera. Incluso iría de cañas con vostede de boa gana.
– B: Escribirá as súas memorias?
– ILS: En realidade, cada certo tempo, escribo unha memoria parcial como son libros coma New York, New York, Maternosofía ou Chámame señora, pero trátame coma a un señor. Supoño que vou facendo ese labor pouco a pouco para non pasar tanto traballo ao final, cando o que me apetecerá será seguramente ir de copas con escritoras e escritores novos que me dean a vida e non a morte.
– B: Que autor/a considera vostede responsable de que vostede se dedique á literatura?
– ILS: Hai varios. Un deles é Suso de Toro. A descuberta da súa literatura foi para min unha epifanía pois demostraba que na miña lingua se podía escribir, publicar e ler o tipo de narrativa e co nivel de modernidade que eu gustaba de ler noutros idiomas. E desde un punto de vista práctico, Carlos Casares: foi el quen, aos dezasete anos, me pediu por ler o que tiña escrito. Mandeille un monllo de relatos que, un tempo despois, foron o meu primeiro libro publicado na editorial Galaxia, Rosas, corvos e cancións. (…)”