Arquivos da etiqueta: Emma Pedreira

A Coruña: Proxección de Vértice de Versos e coloquio posterior

Publicado o por

O 15 de febreiro, no Centro Ágora da Coruña, terá lugar a proxección de Vértice de Versos e coloquio posterior na Coruña, unha iniciativa de Carlos Lorenzo, coa colaboración da AELG.
O 15 de febreiro, no Centro Ágora da Coruña, terá lugar a proxección de Vértice de Versos, documental realizado por Carlos Lorenzo.
Posteriormente, terá lugar un coloquio coa participación do seu autor, Carlos Lorenzo, xunto a Yolanda Castaño, Miguel Anxo Fernán-Vello e Emma Pedreira, que será moderado por Mercedes Queixas Zas.
Esta actividade está organizada polo Servizo de Normalización Lingüística do Concello da Coruña e o Centro Ágora, coa colaboración da AELG.

A Coruña: recital poético arredor da exposición O fotógrafo, de Emma Pedreira

Publicado o por

O 28 de xaneiro, ás 20:00 horas, no local da A. C. Alexandre Bóveda (Rúa Olmos, 16), na Coruña, terá lugar un recital poético de Emma Pedreira arredor da exposición O fotógrafo, trece collages e oito poemas da autora, que conforman o material expositivo do álbum familiar cifrado no que se exhibe a parte máis cruenta e silenciada da nosa historia.

Premios Fervenzas Literarias para Os mellores libros do 2018

Publicado o por

Desde Fervenzas Literarias:
“Tras pechar o día 15 de xaneiro o prazo de votacións temos, un ano máis, os resultados onde as lectoras e os lectores de Fervenzas Literarias decidiron o que ao seu xuízo foi o mellor do 2018.
Queremos agradecervos a todas e a todos as doce edicións nas que levades escollendo, a través dos vosos votos, os mellores libros do ano.
Desde Fervenzas Literarias queremos recoñecer a vosa participación e o voso interese en colaborar para formar estes listados de libros. Moitísimas grazas, xa que sen ese tempo que dedicades en votar sería totalmente imposible este traballo.
E agora os resultados… Os nosos parabéns aos premiados e premiadas!!!

– Mellor libro de narrativa para Besta do seu sangue, de Emma Pedreira.
– Mellor libro de poesía para Todo isto antes era noite, de Lucía Aldao.
– Mellor libro de ensaio/investigación para Vivir a galope, de María Xosé Queizán.
– Mellor libro de teatro para Eroski Paraíso, de Chévere.
– Mellor álbum de banda deseñada para O puño e a letra, de Yolanda Castaño.
– Mellor libro traducido para público adulto para A cámara do sangue e outros relatos, de Angela Carter, traducido por María Reimóndez.
– Mellor libro de literatura xuvenil para A balada dos unicornios, de Ledicia Costas.
– Mellor libro de literatura infantil para Mamá, quero ser Ziggy Stardust, de Iria Misa.
– Mellor libro traducido de literatura infantil e xuvenil para Pippi Mediaslongas embarca, de Astrid Lindgren, traducido por David A. Álvarez.
– Autor do ano para Emma Pedreira.
– Ilustrador do ano para Víctor Rivas.
– Mellor capa de libro para adultos para Besta do seu sangue, de Emma Pedreira.
– Mellor capa de libro de literatura infantil e xuvenil para A balada dos unicornios, de Ledicia Costas, feita por Andrés Meixide.
– Mellor editorial do ano para Xerais.
– Mellor crítico/a literario/a para Armando Requeixo.
– O mellor acontecido para Culturgal 2018.
– O peor acontecido para o falecemento de Xabier P. DoCampo.
– Mellor Libraría para Cartabón.
– Mellor medio de comunicación para Sermos Galiza.
– Mellor blog/web literaria para A Sega.”

“Cervatos, fuxir, avante”, por Emma Pedreira

Publicado o por

Artigo de Emma Pedreira na Plataforma de Crítica Literaria A Sega:
“É tanto menos que singular falar deste novo poemario de Lucía Novas (Bueu, 1979), require dunha expresión semellante. Cervatos ten moito de moi variadas cousas, “tan kitsch que é beleza intensa”, tan poliédrico que hai que ilo construíndo, decapando, rebordando a curiosidade que nos fai erguer a lapela de cada palabra. A nosa experiencia como lectoras conta tanto como a nosa sensitividade.
Funciona algo así como un collage de sinestesia, como unha paisaxe descritiva a base de numeracións como naquel laboratorio da vella Celestina, descrito, palabra tras palabra, sintagma após sintagma, moi polo miúdo. Todo aquí está feito para curtocircuitar os cinco sentidos e fixarse na produción global.
Conducindo rápido a través da xustaposición, nunha road movie transfronteiriza, Novas condúcenos mentres fuxe e busca; pasan animais e esceas como nunha reivindicación do pasado nun de transparencias e veladuras sobre o presente. A man no volante, o ollo no que ha de vir e a convivencia coas marxes, as figuras do pasado e o que acontece na beiravía. O brazo pola fiestra. O aire fai pregos na roupa lene. Arricha os poros e crea confusión. (…)”