Arquivo da categoría: Historia

“Educación e cultura para a paz nun Vietnam en guerra”, por Cesáreo Sánchez Iglesias

Publicado o por

ArtigoCesáreo Sánchez Iglesias de Cesáreo Sánchez Iglesias en Sermos Galiza:
“Cando os EE. UU. desembarcan masivamente na Praia da China, á beira das Terras Altas de Annam, non só levan a súa maquinaria mortal de guerra para o Xenocidio, consigo levan tamén a súa cultura de Morte do poder político-militar invasor, acompañada da cultura de masas dos EE. UU. que acompañaría aos soldados norteamericanos. Ao tempo que se vai impoñendo a destrución de toda forma de cultura do Vietnam vaise destruíndo a terra cultivábel, que o era cunha determinada agricultura tradicional milenaria, que garantía a transmisión cultural e garantía a súa soberanía alimentar. Fronte ao exército dos EE.UU está a defensa da identidade cultural vietnamita como alicerce do pensamento político que sustenta a defensa da súa independencia nacional.
Mais cando os EE. UU. chegan a Vietnam, o etnocidio cultural xa está basicamente feito polo arrogante colonialismo francés. Da mao de Bertrand Russel sabemos que a estrutura do sistema mandarín estaba composta por 20.000 escolas, cada unha cun seu mestre nas aldeas, ademais das escolas de distrito e das escolas provinciais, mesmo co sistema de elección dos altos funcionarios da administración imperial na capital Hue, con exames ao xeito chinés. O percorrido que facían os aspirantes ate Hue é chamado a “Rota Mandarín”.
Ao ser substituída a autoridade da nobreza e mais dos mandaríns por funcionarios franceses, a transmisión regrada da cultura interrompese. Aínda así no 1885 hai unha revolta contra a autoridade colonial francesa, que fracasa, chamada a Revolta dos Académicos ao estar dirixida por mandaríns. Entre eles estaba o pai de Ho Chi Ming, que abandonou a corte do Emperador títere e dedicouse a percorrer o Vietnam traballando coma conta contos e escritor de cartas. Isto deixa a Vietnam desvertebrado culturalmente, sen conexión entre si, sen a idea de seren un mesmo país cunha longa historia de loitas pola súa independencia, diluídos nun todo onde entraban Camboxa e Laos mais a Conchinchina, Annam e Tonkin.
É o Viet Min o que, ao ter coma elemento político fulcral a idea de toda Vietnam coma unha única nación, crea a base sobre a que asentar a loita anticolonialista diante dos franceses, onde a educación e a cultura son a cerna do proxecto político do Viet Min e do FNL. (…)”

Ourense: actos destacados do sábado 6 e domingo 7 na Feira do Libro

Publicado o por

O11351139_1099085193438644_2895588946783956781_n domingo 7 de xuño finaliza a Feira do Libro de Ourense (na Rúa do Paseo), organizada pola Federación de Librarías de Galicia, con horarios de 11:00 a 14:00 h. e de 18:00 a 22:00 h., cos seguintes actos literarios destacados para os dous últimos días:

Sábado 6
– 19:30 h. Joel Gômez presenta Ernesto Guerra Da Cal, do exílio a galego universal, publicado por Através, acompañado de Carlos Garrido.
– 20:30 h. Manuel Blanco Desar presenta Galicia: Un pobo con futuro? O noso devalo demográfico, publicado por Xerais.

Domingo 7
– 13:00 h. Contacontos a cargo de Miguel Ángel Alonso, por Nova Galicia Edicións.
– 19:30 h. David Pérez López presenta Historia de Galicia, publicado por Edicións do Cumio. Participará no acto, xunto ao autor, Cándido Meixide Figueiras.

Entrevista a Luís Martínez-Risco

Publicado o por

EntrevistaLuís Martínez-Risco a Luís Martínez-Risco na revista Palavra Comum:
“(…) – Palavra Comum (P): Que é para ti a História?
– Luís Martínez-Risco (LMR): A história é uma disciplina que ajuda a pensar reflexivamente. No nosso dia a dia devemos tomar decisões sobre aspectos nos que influem múltiples aspectos, e devemos de o fazer valorando todos e cada um por individual e no seu conjunto. O caracter multicausal que é próprio à disciplina da história contribui na aprendizagem e adquisição das habilidades necessárias.
– P: Como é a tua experiência no ensino da História? Para onde deveriam caminhar estes modelos educativos?
– LMR: Cada ano que passa um bocado mais frustrante. Os planos de estudo são absurdos. Encher e encher de conteúdos que, de tanto encher, ficam valeiros e dificultam a aprendizagem da reflexão. Os modelos educativos, no referente à História, deveriam esforçar-se em ultrapassar os modelos decimonónicos quando os estados estavam obsesionados por se equiparar a nações e as nações em se constituir em estado. No caso do estado espanhol, além do trágico das guerras e repressão, chega à paranoia de ver um elemento de pobreza o que em realidade é de riqueza. (…)
– P: Que projetos tens e quais gostarias chegar a desenvolver? Fala-nos, em concreto, da Fundación Vicente Risco…
– LMR: Levo vários anos implicado com a Fundação Vicente Risco. Um labor complexo que não seria possível sem a cumplicidade de múltiplas implicações individuais, de pequenas empresas, … Desde o Padroado da FVR consideramos que o melhor contributo que podemos fazer para honrar a Vicente e Antón Risco é o de prosseguir o seu trabalho pola dignificação da Galiza. Catalogar e digitalizar a documentação de ambos os dois autores para ser consultada por investigadores. Afondar na reflexão sobre o país e a nosa cultura, no que o relacionamento com Portugal e a Lusofonia é quase uma obriga. O trabalho de cultura de base, …”

Xurxo Souto descóbrelles aos “terrícolas” a historia dos gaiteros do mar

Publicado o por

ReportaxeDos gaiteiros do mar de Alberto Ramos en Praza:
“Xurxo Souto codirixe xunto a Martín Rodas o documental Dos gaiteiros do mar, unha fita que recupera a memoria dos mariñeiros-gaiteiros que se embarcaron nos anos sesenta e setenta con destino ao Gran Sol, a Terranova, a Namibia. A eses e outros moitos lugares levaron a nosa música. Presentan o documental este sábado 23 no Festival de Cans.
“Tocaron a gaita en Terranova, en Namibia, no mar do Carburo; fixeron música mestiza e cosmopolita mesmo antes de que existisen esas palabras”. (…) Nesta fita recupérase o relato dos gaiteiros-mariñeiros que nos anos sesenta e setenta embarcaron cara ao Gran Sol. As voces que recolle o documental pertencen a Manuel Sotelo (Manoliño De Donón) e Lito de Pinténs. A súa historia é a historia da música tradicional lonxe da terra, das gaitas máis alá da terra firme , alén do noso horizonte. Eles son os gaiteiros do mar deste documental que, segundo Souto, servirá para provocar a “descuberta dun mundo” que descoñecemos na Galicia. “Hai gaiteiros do mar que non coñecemos, dos que non sabemos nada. Ben seguro que despois deste documental, descubriremos moitos máis”, sinala Xurxo Souto.
“Pouco se ten falado dos gaiteiros do mar”. Talvez, esa frase pronunciada polo Peix de Aldán, foi a mecha. Acabou por prendela a aparición dunha cinta histórica, un vello casete que resumía co play o son das gaitas sobre o mar. “Rubén Bastón trouxo ao programa Mil Ribeiras da Radio Galega un casete gravado no Gran Sol, no que se escoitaba o son da gaita mesturado cos motores do barco e con toda as armonías do mar; unha marabilla”, lembra Souto. Esa gravación, titulada Nos mares do Gran Sol, resulta ser unha sorte de long-play na que se escoita a gaita de Manoliño de Donón, o tamboril de Feliciano de Donón e o bombo de Manuel Martínez Santomé. Os tres marcharan ao Gran Sol, embarcados no Ría de Aldán e unha noite, Santomé, xefe de máquinas do barco, afanouse por gravar a repichoca. Era 1974. (…)”