Arquivos da etiqueta: Lupe Gómez
Comezan as votacións públicas para elixir as mellores poesías de 2024 na Galiza e Portugal, no aRi[t]mar
Lupe Gómez gaña o Certame de poesía Xosé Manuel López Ardeiro de 2024
Desde o Concello de Negreira:
“O auditorio Afonso Eanes do Cotón acolleu este 11 de Nadal, o fallo do xurado e maila entrega do XIII Certame de Poesía Xosé M. López «Ardeiro», que recae una obra A pintora, cuxa autora é Lupe Gómez Arto, natural de Curtis, sendo un poemario homenaxe á pintora María Antonia Dans, porque dixo «síntome representada coas pinturas que ela facía de nenas e nais labradoras; eu véxome nas súas pinturas por iso quixen con este libro representar á pintora, a ela, coas miñas palabras».
Convocado polo Concello de Negreira, coa colaboración da Dirección Xeral de Cultura, o premio está dotado cunha contía de 2.500 euros e a entrega de 300 exemplares da edición do poemario gañador.
A outra poeta finalista foi Silvia Tasende Cotelo, de Carballo. Obtén un premio en metálico de 500 euros pola obra Pel memoria. Silvia Tasende agradeceu ao Concello de Negreira polo seu decidido apoio á poesía e a cultura, e sinalou que «o mundo precisa máis metáforas e menos violencia», ademais de dar os parabéns a Lupe Gómez polo premio.
O acto contou coa participación do director xeral de Cultura, Anxo M. Lorenzo Suárez, e mailo alcalde de Negreira, Manuel Ángel Leis Míguez, ademais dos membros do xurado formado por José Antonio Ponte Far, en calidade de presidente, xunto co poeta Xulio López Valcárcel; a escritora e académica da RAG, María López Sández, xunto con María López Rey e Diana Varela. O acto estivo presentado por Carme Pereiro e contou coa actuación musical do dúo Minguante.”
Fran Fernández Davila, escritor: “A poesía galega de hoxe é punteira”
Entrevista de Nerea Magide a Fran Fernández Davila en El Progreso:
“(…) – El Progreso (EP): A composición coa que gañou chámase ×VO+, en que se inspirou para escribila?
– Fran Fernández Davila (FFD): Cada un dos símbolos representa as catro partes nas que se divide o poemario, cada unha é un sentimento da rapaza protagonista. O poemario é a historia dunha moza de instituto, que está marxinada e que se namora doutra rapaza. Eses catro sentimentos son a súa propia evolución: o comezo duro, o namoramento, a paixón e a ruptura.
– EP: Vostede traballa como enxeñeiro, como lle deu por achegarse á poesía?
– FFD: Gustoume dende neno, cando lin os meus primeiros poemas. Cando comecei a carreira e cando empecei a traballar, atopeime con que tiña menos tempo e necesitaba un entretemento, algo fóra do traballo. Así foi como comecei a escribir. Gústame, reláxame, dáme vida.
– EP: Cales foron eses primeiros poemas que leu de neno?
– FFD: Empecei a ler os románticos: Espronceda, Bécquer… Despois cheguei ás vangardas: Rubén Darío… E máis tarde a Alberti. Fun medrando e parei na carreira, que era moi esixente. Cando o retomei en 2017 descubrín as autoras galegas e alucinei: Emma Pedreira, Lupe Gómez, Estíbaliz Espinosa…
– EP: Como ve o panorama da poesía galega?
– FFD: A poesía galega de hoxe en día é punteira a nivel nacional, e incluso diría que tamén a nivel internacional. O que pasa é que temos unha lingua minorizada, cun estatus secundario, creo que se o noso idioma tivese un recoñecemento maior a poesía galega podería ser moito mellor considerada internacionalmente. (…)”