Cuestionario Proust: Eva Veiga

DesdeEva Veiga o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Eva Veiga:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– A empatía.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A bondade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– De cada amizade agardo aquilo que pode dar.
4.– A súa principal eiva?
– Das que eu saiba, a dispersión.
5.– A súa ocupación favorita?
– Pasmar. E tamén unha boa conversa.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Non teño un ideal, atesouro instantes de felicidade que aconteceron e agardo outros que a bo seguro virán.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– A que poida acontecer aos meus seres queridos.
8.– Que lle gustaría ser?
– Bailarina.
9.– En que país desexaría vivir?
– Nunha Galicia sen minifundio mental, sen feudalismos.
10.– A súa cor favorita?
– Vermello.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A flor da cerdeira.
12.– O paxaro que prefire?
– A xílgara-
13.– A súa devoción na prosa?
– Maurice Blanchot. Lawrence Durrell. Coetzee.
14.– E na poesía?
– Rumi. Celan. Luísa Villalta.
15.– Un libro?
Tristram Shandy.
16.– Un heroe de ficción?
– O principiño.
17.– Unha heroína?
– Non sei se se pode considerar heroína de ficción: esa nai do poema “A xustiza pola man” de Rosalía.
18.– A súa música favorita?
– Bach, Pergolesi, John Coltrane.
19.– Na pintura?
– Alfonso Costa.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Malala. E tantas mulleres anónimas que nas peores circunstancias levan adiante a vida dos seus.
21.– O seu nome favorito?
– Sara.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A prepotencia e a insensibilidade.
23.– O que máis odia?
– A explotación de seres humanos, en todas as súas formas. E a hipocrisía.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Calquera ditador arrepíame.
25.– Un feito militar que admire?
-O acontecido na Revolução dos Cravos.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Saber cantar.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Consciente e serena.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Optimista realista.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os que derivan da falta de oportunidades para aprender.
30.– Un lema na súa vida?
– Vivir cada instante coma se fose o primeiro.”

Cuestionario Proust: Susana Sánchez Arins

DesdeSusana Sánchez Arins o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Susana Sánchez Arins:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– O humor (muitas vezes sem sentido, mas que lhe vou fazer).
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A afabilidade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que não sejam exigentes no conceito de amizade (pobre de mim, se não).
4.– A súa principal eiva?
– A nugalha.
5.– A súa ocupación favorita?
– Vista a resposta quatro: fazer nada.
6.– O seu ideal de felicidade?
– A vida que levo mas sem as ânsias das injustiças que me envoltam (impossível, ló).
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Nunca sabes como vas levar os golpes da vida, mas sempre penso que qualquer acidente/doença que me dane o cérebro (dos meus órgãos, o predileto).
8.– Que lle gustaría ser?
– Prémio Nóbel de literatura (mas sou ciente de que as minhas eivas -veja-se questão 4- dificultam o caminho).
9.– En que país desexaría vivir?
– Há tempo que fez a escolha. Vivo em Arcos de Arriba.
10.– A súa cor favorita?
A lila de lilith ;)
11.– A flor que máis lle gusta?
– Houvo um tempo em que fui super-ulex, pola chorima do tojo, mas hoje tenho preferência polas gardénias e o seu ulido.
12.– O paxaro que prefire?
– A garça que pousa na bateia, indiferente ao rumo das dornas.
13.– A súa devoción na prosa?
– Como boa apóstata, não me vão as devoções: leio de todo. Agora ando com Chimamanda Ngozi Adichie.
14.– E na poesía?
– Pois na poesia não leio de todo: resiste-se-me a barroquizante. Adoro Wisława Szymborska.
15.– Un libro?
– Um só? A toupeira que não sabia quem lhe fizera aquilo na cabeça.
16.– Un heroe de ficción?
Orlando, da Virgínia Wolf (mas é homem? é mulher?).
17.– Unha heroína?
– Karana, a rapariga d’A ilha dos golfinhos azuis.
18.– A súa música favorita?
– Estes dias, Martírio.
19.– Na pintura?
– Adoro as mulheres afoutas de Artemisia Gentileschi.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Heróis? heroínas? Pessoas que defendam o direito de todas a viver com dignidade. por exemplo, N. Manimekalai.
21.– O seu nome favorito?
– Qualquer nome “feio” do que acabe gostando pola pessoa que o embelece: Ubaldina, por exemplo.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A intransigência com os hábitos alheios.
23.– O que máis odia?
– Assim, em geral? O tomate, e o suco das uvas. Aaahhhggg!
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Aznar parece-me um tipo desprezável e desprezível, mas nem sequer entra na consideração de figura histórica (toma desprezo!).
25.– Un feito militar que admire?
– A deserção de Ramiro e Elias (Elías Rozas Álvarez e Ramiro Paz Correa).
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– A boa vista (sou míope).
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Passados os oitenta e cinco anos, tranquila, ciente e sem dor. Com tempo para as despedidas.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– A calma.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os da neinice nas meninhas, os da adolescência nas adolescentes, os da adultez nas adultas e os da velhez nas velhas. Qualquer alteração na ordem vira-me intransigente.
30.– Un lema na súa vida?
– O meu corpo, a minha festa.”

Manuscrito: Xosé Manuel Cabada Vázquez

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“A figura de Xosé Manuel Cabada Vázquez (1901-1936), malia ser un autor un tanto esquecido na historiografía literaria galega, conta desde hai anos cun importante ensaio sobre o seu percorrido biográfico e literario a cargo de Manuel Cabada Castro titulado Paixón poética e militancia galeguista. Estudio biográfico sobre Xosé Manuel Cabada Vázquez (1901-1936) (Sada – A Coruña, Ed. do Castro, 2001) e mais unha Obra Completa. Poemas e outros escritos (A Estrada, Fundación Cultural da Estrada, 2001), igualmente a cargo do devandito investigador.
O manuscrito que abaixo se presenta corresponde a unha carta que o autor lle enviou a Ramón Otero Pedrayo acompañando un volume do seu único libro publicado en vida titulado Vagalumes, editado en 1931. Nela, logo de recoñecer a Otero como “mestre da prosa galega”, solicítalle que o “acolla con agarimo”  e mais que “teña a ben adicarlle unhas liñas”. Nunha postdata interesante inquírelle por un artigo que Otero dedicou a Amor Ruibal tras a norte deste acontecida en 1930 -un personaxe de referencia para o poeta estradense- pois, como afirma, “teño ansiedade por vel-o”.
A miña gratitude, de novo, á Fundación Penzol pola cortesía e a autorización para reproducir esta carta.”

cabana-vazquez

Cuestionario Proust: Francisco Antonio Vidal

DesdeFrancisco Antonio Vidal o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Francisco Antonio Vidal:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– Introvertido.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– Decencia.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Amizade.
4.– A súa principal eiva?
– Timidez.
5.– A súa ocupación favorita?
– Charlar cos amigos.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Que o tempo sexa rendible.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Ser arredado dos meus.
8.– Que lle gustaría ser?
– Científico.
9.– En que país desexaría vivir?
– Galiza.
10.– A súa cor favorita?
– Azul.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Chorima.
12.– O paxaro que prefire?
– Pardal.
13.– A súa devoción na prosa?
Cunqueiro.
14.– E na poesía?
– Rosalía.
15.– Un libro?
Cien años de soledad.
16.– Un heroe de ficción?
– Odiseo.
17.– Unha heroína?
– Ursula Iguarán.
18.– A súa música favorita?
– A Alborada de Veiga.
19.– Na pintura?
A Venus do espello, de Velázquez.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Stephen Hawking.
21.– O seu nome favorito?
– Adrián.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Que se mollen sopas nunha fonte común antes de que se sirvan todos.
23.– O que máis odia?
– O engreimento.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Franco.
25.– Un feito militar que admire?
– A revolución dos caraveis.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Capacidade de retentiva.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Sen ver vir á morte.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Reflexivo.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A ignorancia.
30.– Un lema na súa vida?
– Non deixes para mañá o que poidas facer hoxe.”

Cuestionario Proust: Silvia Bardelás

DesdeSilvia Bardelás o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Silvia Bardelás:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– Son unha buscadora.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– Algunhas parecen “certificadas”, saben estar neste mundo.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que sexan amigos.
4.– A súa principal eiva?
– Aquela da que non son consciente.
5.– A súa ocupación favorita?
– Escribir e ler, mirar a paisaxe e botarme a andar.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Fun absolutamente feliz unha tempada, sendo adolescente, era anarquista cristiá ou algo así.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Non a podo nin nomear.
8.– Que lle gustaría ser?
– A buscadora que son atopando novos puntos de vista sobre a vida.
9.– En que país desexaría vivir?
– En moitísimos e só por tempadas. Arestora en Xapón.
10.– A súa cor favorita?
– As das especias indias.
11.– A flor que máis lle gusta?
– As nosas: camelias, mimosas e hortensias.
12.– O paxaro que prefire?
– Non son moi de paxaros, prefiro os patos.
13.– A súa devoción na prosa?
– Algúns deles: Cervantes, Goethe, Flaubert, Thomas Mann, Solzhenitsyn.
14.– E na poesía?
– Walt Whitman, Uxío Novoneyra, Rilke, Lois Pereiro.
15.– Un libro?
Ética de Spinoza.
16.– Un heroe de ficción?
– O idiota de Dostoievski e Oleg de Pavillón do cancro de Solzhenitsyn.
17.– Unha heroína?
– Ningunha. Ese é un buraco enorme na literatura.
18.– A súa música favorita?
– Bach, Mozart, Beethoven, Schubert, Pink Floyd, Michael Jackson, jazz…
19.– Na pintura?
– Pollock, Picasso, Vermeer, Lucio Muñoz…
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Todo aquel que se mantén íntegro.
21.– O seu nome favorito?
– José.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– O de contar os cartos.
23.– O que máis odia?
– O poder.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– O tsar Nicolás, por parvo-frívolo.
25.– Un feito militar que admire?
– O desembarco en Normandía.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Voz.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Durmindo.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Non teño estado de ánimo habitual. Depende do que viva.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os inconscientes.
30.– Un lema na súa vida?
– Non ter lemas.”

Cuestionario Proust: Xosé Iglesias

DesdeXosé Iglesias 2 o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Xosé Iglesias:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
“– Traballador, honesto e esixente.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A lealdade e a honradez.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que me aprecien o mesmo que eu a elas.
4.– A súa principal eiva?
– Un punto de intolerancia.
5.– A súa ocupación favorita?
– Construír barcos no meu estaleiro e versos no tempo libre.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Ollar como morremos todos de velliños despois de vivir unha vida plena.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Perder a algún familiar próximo, supoño.
8.– Que lle gustaría ser?
– Non aspiro a ser máis do que son, chégame o que teño, iso si, que non mo rouben.
9.– En que país desexaría vivir?
– No centro do mar, nunha nación chamada Galiza.
10.– A súa cor favorita?
– Todas, cada unha delas nunha situación diferente.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Non son de flores, escollo a rosa (dos ventos).
12.– O paxaro que prefire?
– Pola súa maxestosidade, e sobre todo pola cor dos seus ollos, o mascato.
13.– A súa devoción na prosa?
– Se falan do mar, escollos a todos.
14.– E na poesía?
– Un ou dous poemas de cada poeta, aínda que me emocionan moito os poemas de Manuel Antonio, ou Antón Avilés.
15.– Un libro?
– Merqueino con 16 anos e acompañoume en moitas ocasións: Costa de la muerte, historia y anecdotario de sus naufragios, de Jose Baña Heim.
16.– Un heroe de ficción?
– O capitán Nemo.
17.– Unha heroína?
– Como homenaxe a Begoña Caamaño, quédome coa súa Morgana.
18.– A súa música favorita?
– Toda a música folk da Galiza, sen excluír a ninguén. Teño devoción tamén por Yann Tiersen.
19.– Na pintura?
– Enchería toda a miña casa de cadros de Viki Rivadulla, a pintora do mar.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Os patróns de pesca, e os mariñeiros, que arriscan as súas vidas a diario para que a xente poida comer peixes salvaxes. O mesmo as mulleres da nosa terra que nos axudaron e moito a erguer esta nación.
21.– O seu nome favorito?
– César, que me ronda pola cachola moi moi a miúdo (así se chama o meu pequeno).
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A prepotencia.
23.– O que máis odia?
– A crueldade.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Quizais e ollando a historia a través dos séculos, todos aqueles que impuxeron a súa ideoloxía sobre o resto e por iso mataron a moitos seres inocentes, os ditadores en xeral.
25.– Un feito militar que admire?
– No pobo veciño de Portugal, a histórica revolución dos cravos.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Saber tocar un instrumento musical facilmente (cousa que me é imposible).
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Sexa cando sexa o momento, sen sufrir moito.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Cabreadísimo con estes políticos que están roubando o noso mar descaradamente.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Non me molestan demasiado as pequenas mentiras.
30.– Un lema na súa vida?
– Vive tranquilo e deixa vivir en paz os que te rodean.”

Taboleiro do libro galego XXXI (febreiro 2015), por Ramón Nicolás

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Nova entrega do “Taboleiro do libro galego” que incorpora aqueles libros galegos máis vendidos ao longo do mes de febreiro. Grazas, nesta ocasión, a un total de trece librarías galegas colaboradoras neste proxecto como son: Trama, Casa do Libro de Vigo, Suévia, Miranda, Biblos, Andel, Cartabón, Libros para soñar, Couceiro, Pedreira, Aira das Letras, Librouro e Lila de Lilith.

NARRATIVA
1º-. Contos do mar de Irlanda, de Xurxo Souto, Xerais.
2º-. Amor en alpargatas, de Manuel Portas, Xerais.
3º-. Cuarto minguante, de Bautista Álvarez, Xerais.
4º-. A esmorga, de Eduardo Blanco Amor, Galaxia.
5º-. Dende o conflito, de María Reimóndez, Xerais.
6º-. Ofrenda á tormenta, de Dolores Redondo, Xerais.
7º-. O ocaso da familia Portela, de Noa Pérez González, Barbantesa.
8º-.  A diagonal dos tolos, de Santiago Lopo, Galaxia.

POESÍA
-. Atravesar o fantasma, de Carlos Callón, Xerais.
2º-. oso, mamá, si?, de María Lado, Xerais.
3º-. Unicornio de cenorias que cabalgas os sábados, do Colectivo Ronseltz, Edicións Positivas.
4º-. Transfusión oceánica, de Xosé Iglesias, A. C. Caldeirón.
5º-. Celebración, de Gonzalo Hermo, Apiario.
6º-. Os inocentes, de María do Cebreiro, Galaxia.
7º-. Espectros, de Rosa Enríquez, O Figurante.

ENSAIO-TEATRO
-. Galiza, um povo sentimental?, de Helena Miguélez-Carballeira, Através Editora, e O Miño. Un caudal de historia, de Anselmo López Carreira, Xerais.
2º-. A cidade dos nenos, de Francesco Tonucci, Kalandraka (tradución de Mónica Baleirón, Sonia Santos e Rut Vázquez).
3º-. História literária e conflito cultural, de Isaac Lourido, Laiovento.
4º-. Galicia encantada, de Antonio Reigosa, Xerais.
5º-. Galleira Passport, de Luís Menéndez, Alvarellos.

XUVENIL
-. Tes ata as 10, de Francisco Castro, Galaxia.
-. Recinto gris, de Ledicia Costas, Xerais.
-. Feitizo de sangue, de Sabela González, Galaxia.
-. Reo, de Xesús Fraga, Galaxia.
-. Os Megatoxos e o dragón de xade, de Anxo Fariña, Xerais.
-. O mundo secreto de Basilius Hoffman. A batalla por Avalon, de Fernando M. Cimadevila, Urco.

INFANTIL
-. Escarlatina, a cociñeira defunta, de Ledicia Costas e ilustracións de Víctor Ribas, Xerais.
-. A avoa adormecida, de Roberto Parmeggiani (ilustracións de João Vaz de Carvalho, tradución de Xosé Ballesteros), Kalandraka.
-. Augusta e os seus medos, de Sabela Fernández Trelles (ilustracións de Alicia Suárez Otero), Xerais.

LIBROS CD-DVD
-. Non hai berce coma o colo, de Paulo Nogueira e Magoia Bodega (ilustracións de Mariona Cabassa), Kalandraka.
2º-. Brinca vai!, de Paco Nogueiras e ilustracións de David Pintor, Kalandraka.
3º-. Xiqui Xoque, fiú fiú!, de Uxía, Editorial Galaxia.
4º-. Gatuxo, de Magín Blanco, Fol Música.

BANDA DESEÑADA
1º-. O bichero IV, de Luís Davila, Edición do autor.
2º-. Marcopola e a illa remeira 3. Dragoneta!, de Jacobo Fernández Serrano, Xerais.
3º-. Mar interior, de Miguelanxo Prado, El Patito Editorial.

OUTROS
1º-. Luzes, nº 14, xaneiro, 2015.
2º-. ELO, de Rosalía Fernández Rial e Serxio Moreira, Edicións Positivas.
3º-. Cociñando con Benigno Campos, Galaxia.

Manuel Lueiro Rey xa navega pola rede

Desde Manuel Lueiro Rey retrato o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Supón para min redactar este apuntamento unha auténtica regalía. Desde hai algún tempo percibía que Manuel Lueiro Rey debería gozar dunha maior visibilidade como escritor e que este proceso cumpría que se vehiculizase -aínda que non só-  na rede. Nada mellor, pois, que idear unha web de carácter divulgativo que, a carón da información básica sobre o autor, recollese a actualidade que o autor, vinte e cinco anos desde o seu pasamento, aínda xera a día de hoxe Por outro lado, talvez, ninguén mellor que Carmen Carreiro para materializar esta idea, pois alén do seu traballo fundamental e da paixón que sempre depositou no labor de popularización de Lueiro,  soubo acompañarse de persoas como Daniel Ferreiro -que realizou un magnífico traballo no que ao deseño e cuestión técnicas da web se refire- e, ao que sei, contou tamén coa colaboración da familia do escritor, que forneceu numeroso material gráfico, audiovisual e documental para este proxecto.
O resultado final, ao meu ver, merece todas as gabanzas. Convido, pois,  a coñecer esta web premendo aquí, que incorpora numerosos e completos contidos de carácter biográfico e literario, bibliografía, noticias sobre os Premios Lueiro,  un suxestivo arquivo audiovisual e un marabilloso álbum fotográfico, completándose tamén cunha sección de actualidade arredor do autor que, para os que acreditamos na “causa Lueiro“, será de consulta obrigada. (…)”

Manuscritos: Fermín Bouza Brey (poema á memoria de Rosalía)

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“(…) Hoxe volve Fermín Bouza Brey, nun día que festexamos o nacemento de Rosalía de Castro, coa composición titulada “Na visita de doña Gala Murguía ao mausoleo de Rosalía, sua nai, en 10 de Setembro de 1950″, no que apela á autora de Cantares gallegos como “verso de amor, estrofa de tormento”. O poema viu a luz en Seitura (1955), como primeiro poema da sección “Sonetos” baixo o título de “A Rosalía”. Beizón á Fundación Penzol pola cortesía e feliz día rosaliano (abaixo incorporo a transcrición do poema desde a versión testamentaria do autor).”

bouza-brey