Cuestionario Proust: Xosé Iglesias

DesdeXosé Iglesias 2 o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Xosé Iglesias:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
“– Traballador, honesto e esixente.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A lealdade e a honradez.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que me aprecien o mesmo que eu a elas.
4.– A súa principal eiva?
– Un punto de intolerancia.
5.– A súa ocupación favorita?
– Construír barcos no meu estaleiro e versos no tempo libre.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Ollar como morremos todos de velliños despois de vivir unha vida plena.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Perder a algún familiar próximo, supoño.
8.– Que lle gustaría ser?
– Non aspiro a ser máis do que son, chégame o que teño, iso si, que non mo rouben.
9.– En que país desexaría vivir?
– No centro do mar, nunha nación chamada Galiza.
10.– A súa cor favorita?
– Todas, cada unha delas nunha situación diferente.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Non son de flores, escollo a rosa (dos ventos).
12.– O paxaro que prefire?
– Pola súa maxestosidade, e sobre todo pola cor dos seus ollos, o mascato.
13.– A súa devoción na prosa?
– Se falan do mar, escollos a todos.
14.– E na poesía?
– Un ou dous poemas de cada poeta, aínda que me emocionan moito os poemas de Manuel Antonio, ou Antón Avilés.
15.– Un libro?
– Merqueino con 16 anos e acompañoume en moitas ocasións: Costa de la muerte, historia y anecdotario de sus naufragios, de Jose Baña Heim.
16.– Un heroe de ficción?
– O capitán Nemo.
17.– Unha heroína?
– Como homenaxe a Begoña Caamaño, quédome coa súa Morgana.
18.– A súa música favorita?
– Toda a música folk da Galiza, sen excluír a ninguén. Teño devoción tamén por Yann Tiersen.
19.– Na pintura?
– Enchería toda a miña casa de cadros de Viki Rivadulla, a pintora do mar.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Os patróns de pesca, e os mariñeiros, que arriscan as súas vidas a diario para que a xente poida comer peixes salvaxes. O mesmo as mulleres da nosa terra que nos axudaron e moito a erguer esta nación.
21.– O seu nome favorito?
– César, que me ronda pola cachola moi moi a miúdo (así se chama o meu pequeno).
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A prepotencia.
23.– O que máis odia?
– A crueldade.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Quizais e ollando a historia a través dos séculos, todos aqueles que impuxeron a súa ideoloxía sobre o resto e por iso mataron a moitos seres inocentes, os ditadores en xeral.
25.– Un feito militar que admire?
– No pobo veciño de Portugal, a histórica revolución dos cravos.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Saber tocar un instrumento musical facilmente (cousa que me é imposible).
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Sexa cando sexa o momento, sen sufrir moito.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Cabreadísimo con estes políticos que están roubando o noso mar descaradamente.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Non me molestan demasiado as pequenas mentiras.
30.– Un lema na súa vida?
– Vive tranquilo e deixa vivir en paz os que te rodean.”

Taboleiro do libro galego XXXI (febreiro 2015), por Ramón Nicolás

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Nova entrega do “Taboleiro do libro galego” que incorpora aqueles libros galegos máis vendidos ao longo do mes de febreiro. Grazas, nesta ocasión, a un total de trece librarías galegas colaboradoras neste proxecto como son: Trama, Casa do Libro de Vigo, Suévia, Miranda, Biblos, Andel, Cartabón, Libros para soñar, Couceiro, Pedreira, Aira das Letras, Librouro e Lila de Lilith.

NARRATIVA
1º-. Contos do mar de Irlanda, de Xurxo Souto, Xerais.
2º-. Amor en alpargatas, de Manuel Portas, Xerais.
3º-. Cuarto minguante, de Bautista Álvarez, Xerais.
4º-. A esmorga, de Eduardo Blanco Amor, Galaxia.
5º-. Dende o conflito, de María Reimóndez, Xerais.
6º-. Ofrenda á tormenta, de Dolores Redondo, Xerais.
7º-. O ocaso da familia Portela, de Noa Pérez González, Barbantesa.
8º-.  A diagonal dos tolos, de Santiago Lopo, Galaxia.

POESÍA
-. Atravesar o fantasma, de Carlos Callón, Xerais.
2º-. oso, mamá, si?, de María Lado, Xerais.
3º-. Unicornio de cenorias que cabalgas os sábados, do Colectivo Ronseltz, Edicións Positivas.
4º-. Transfusión oceánica, de Xosé Iglesias, A. C. Caldeirón.
5º-. Celebración, de Gonzalo Hermo, Apiario.
6º-. Os inocentes, de María do Cebreiro, Galaxia.
7º-. Espectros, de Rosa Enríquez, O Figurante.

ENSAIO-TEATRO
-. Galiza, um povo sentimental?, de Helena Miguélez-Carballeira, Através Editora, e O Miño. Un caudal de historia, de Anselmo López Carreira, Xerais.
2º-. A cidade dos nenos, de Francesco Tonucci, Kalandraka (tradución de Mónica Baleirón, Sonia Santos e Rut Vázquez).
3º-. História literária e conflito cultural, de Isaac Lourido, Laiovento.
4º-. Galicia encantada, de Antonio Reigosa, Xerais.
5º-. Galleira Passport, de Luís Menéndez, Alvarellos.

XUVENIL
-. Tes ata as 10, de Francisco Castro, Galaxia.
-. Recinto gris, de Ledicia Costas, Xerais.
-. Feitizo de sangue, de Sabela González, Galaxia.
-. Reo, de Xesús Fraga, Galaxia.
-. Os Megatoxos e o dragón de xade, de Anxo Fariña, Xerais.
-. O mundo secreto de Basilius Hoffman. A batalla por Avalon, de Fernando M. Cimadevila, Urco.

INFANTIL
-. Escarlatina, a cociñeira defunta, de Ledicia Costas e ilustracións de Víctor Ribas, Xerais.
-. A avoa adormecida, de Roberto Parmeggiani (ilustracións de João Vaz de Carvalho, tradución de Xosé Ballesteros), Kalandraka.
-. Augusta e os seus medos, de Sabela Fernández Trelles (ilustracións de Alicia Suárez Otero), Xerais.

LIBROS CD-DVD
-. Non hai berce coma o colo, de Paulo Nogueira e Magoia Bodega (ilustracións de Mariona Cabassa), Kalandraka.
2º-. Brinca vai!, de Paco Nogueiras e ilustracións de David Pintor, Kalandraka.
3º-. Xiqui Xoque, fiú fiú!, de Uxía, Editorial Galaxia.
4º-. Gatuxo, de Magín Blanco, Fol Música.

BANDA DESEÑADA
1º-. O bichero IV, de Luís Davila, Edición do autor.
2º-. Marcopola e a illa remeira 3. Dragoneta!, de Jacobo Fernández Serrano, Xerais.
3º-. Mar interior, de Miguelanxo Prado, El Patito Editorial.

OUTROS
1º-. Luzes, nº 14, xaneiro, 2015.
2º-. ELO, de Rosalía Fernández Rial e Serxio Moreira, Edicións Positivas.
3º-. Cociñando con Benigno Campos, Galaxia.

Manuel Lueiro Rey xa navega pola rede

Desde Manuel Lueiro Rey retrato o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Supón para min redactar este apuntamento unha auténtica regalía. Desde hai algún tempo percibía que Manuel Lueiro Rey debería gozar dunha maior visibilidade como escritor e que este proceso cumpría que se vehiculizase -aínda que non só-  na rede. Nada mellor, pois, que idear unha web de carácter divulgativo que, a carón da información básica sobre o autor, recollese a actualidade que o autor, vinte e cinco anos desde o seu pasamento, aínda xera a día de hoxe Por outro lado, talvez, ninguén mellor que Carmen Carreiro para materializar esta idea, pois alén do seu traballo fundamental e da paixón que sempre depositou no labor de popularización de Lueiro,  soubo acompañarse de persoas como Daniel Ferreiro -que realizou un magnífico traballo no que ao deseño e cuestión técnicas da web se refire- e, ao que sei, contou tamén coa colaboración da familia do escritor, que forneceu numeroso material gráfico, audiovisual e documental para este proxecto.
O resultado final, ao meu ver, merece todas as gabanzas. Convido, pois,  a coñecer esta web premendo aquí, que incorpora numerosos e completos contidos de carácter biográfico e literario, bibliografía, noticias sobre os Premios Lueiro,  un suxestivo arquivo audiovisual e un marabilloso álbum fotográfico, completándose tamén cunha sección de actualidade arredor do autor que, para os que acreditamos na “causa Lueiro“, será de consulta obrigada. (…)”

Manuscritos: Fermín Bouza Brey (poema á memoria de Rosalía)

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“(…) Hoxe volve Fermín Bouza Brey, nun día que festexamos o nacemento de Rosalía de Castro, coa composición titulada “Na visita de doña Gala Murguía ao mausoleo de Rosalía, sua nai, en 10 de Setembro de 1950″, no que apela á autora de Cantares gallegos como “verso de amor, estrofa de tormento”. O poema viu a luz en Seitura (1955), como primeiro poema da sección “Sonetos” baixo o título de “A Rosalía”. Beizón á Fundación Penzol pola cortesía e feliz día rosaliano (abaixo incorporo a transcrición do poema desde a versión testamentaria do autor).”

bouza-brey

Cuestionario Proust: Xurxo Souto

DesdeXurxo Souto o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Xurxo Souto:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– A capacidade de sorpresa.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A creatividade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Nada (a marabilla é que existan).
4.– A súa principal eiva?
– A falta de concentración (ou sexa, a preguiza).
5.– A súa ocupación favorita?
– Tocar cos meus amigos.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Andar polo mundo a escoitar e a contar historias.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Non ter a ninguén a quen lle contar esas historias.
8.– Que lle gustaría ser?
– Gaiteiro!
9.– En que país desexaría vivir?
– En Galiza. O único xeito de ser cidadán do mundo é comezar por coñecer a parte do mundo que temos diante do fociño.
10.– A súa cor favorita?
– Fanme falta todas.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A flor da pataca (descubrina grazas a Pepe Barro).
12.– O paxaro que prefire?
– O pardal vellouco, ou “gorripacho”, como dicía o meu avó.
13.– A súa devoción na prosa?
Teresa Moure e Manuel Rivas.
14.– E na poesía?
Luísa Villalta.
15.– Un libro?
As crónicas do Sochantre, de Álvaro Cunqueiro.
16.– Un heroe de ficción?
– Adrián Solovio.
17.– Unha heroína?
– Pepa a Loba.
18.– A súa música favorita?
– Algunha repichoca de Béla Bartók, Faustino Santalices ou Erik Satie.
19.– Na pintura?
– Urbano Lugrís.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Mercedes Peón.
21.– O seu nome favorito?
– Icía e mais Manuela.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Polo de agora podo ir soportándoos todos.
23.– O que máis odia?
– O propio odio.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Por demodé e polo que nos rompen a cabeza con ela: Isabel, a católica.
25.– Un feito militar que admire?
– A Guerra de Troia (exclusivamente polas súas consecuencias literarias: a Ilíada, a Odisea, a Eneida…).
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– O ouvido absoluto.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Despois de ter armado –e contado- unha boa historia.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Arramallado (isto é, asombrado, en galego de Corrubedo).
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A preguiza.
30.– Un lema na súa vida?
– Ti que me levas, eu que te axudo, ímoslle xuntos ao cabo do Mundo!”

A tradución de Ramón Nicolás de Bisa Bea, Bisa Bel, de Ana Maria Machado, entra na Lista de Honra de IBBY

Desde Ramón Nicolás Bisa Bea Bisa Bel Galaxia:
“A tradución que Ramón Nicolás fixo do libro de Ana María Machado, Bisa Bea, Bisa Bel entra na Lista de Honra de IBBY, prestixioso recoñecemento que recolle as mellores producións, neste caso referida á tradución, do mundo nas distintas linguas. (…)”

Cuestionario Proust: Manuel Núñez Singala

DesdeManuel Núñez Singala o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Manuel Núñez Singala:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– O optimismo.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A bondade e o sentido do humor.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que me queiran.
4.– A súa principal eiva?
– Entre as confesables: a dispersión.
5.– A súa ocupación favorita?
– Imaxinar…
6.– O seu ideal de felicidade?
– Camiñar espido por unha praia sentindo a calor do sol.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– A desgraza dos que amo.
8.– Que lle gustaría ser?
– Mellor persoa.
9.– En que país desexaría vivir?
– No que vivo. Pero que fose en realidade un país, con persoas orgullosas da súa orixe, da súa terra, da súa lingua…
10.– A súa cor favorita?
– A vermella.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Gústanme todas.
12.– O paxaro que prefire?
– Le canard enchaîné, La codorniz…
13.– A súa devoción na prosa?
– Ernesto Sábato.
14.– E na poesía?
– Benedetti.
15.– Un libro?
– Só un?
16.– Un heroe de ficción?
– A formiga atómica.
17.– Unha heroína?
– A madrasta de Branca de Neve.
18.– A súa música favorita?
– Tanto me ten, pero baixiña.
19.– Na pintura?
– Suzanne Valadon.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Meus pais.
21.– O seu nome favorito?
– Mar, Carlos…
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A intolerancia.
23.– O que máis odia?
– O egoísmo.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Calquera dictador.
25.– Un feito militar que admire?
– Militar? Ningún.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Non creo nos dons naturais. Case todo o que somos é froito do esforzo.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– De ningunha maneira!
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Ilusionado.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Se cadra a gula.
30.– Un lema na súa vida?
– O que non te mata faite máis forte.”

Manuscritos: Manuel María

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Non podía faltar nesta sección a presenza de Manuel María. Ofrezo aquí, por cortesía da Fundación Penzol e do Arquivo Fernández Del Riego, o orixinal manuscrito do poema titulado “Elexía ou canzón de berce da alma, ainda na terra, de Álvaro Cunqueiro”, que asinou o autor de Outeiro de Rei no 1956.”

manuel-maria

Celso Emilio Ferreiro sobre a sublevación militar de 1936 en Galicia (vídeo)

DesdeCelso Emilio Ferreiro o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Un amigo faime chegar un documento audiovisual que moito estimo. Trátase dun breve, pero significativo, fragmento tirado da participación de Celso Emilio Ferreiro nun documental titulado ¡Arriba, España!. A devandita peza cinematográfica, dirixida por José María Berzosa, de 120 minutos de duración e estreada en Francia no ano 1976, baseábase nun  guión de Berzosa, Ramón Chao e  André Camp. (…)
A participación de Celso Emilio, alén de se tratar ao meu xuízo dun documento audiovisual moi valioso, reitera -ao que sei- unha afirmación que o poeta de Celanova compartía a miúdo cando ollaba á sublevación fascista do 36, isto é, na súa opinión a existencia de institucións propias, feito adiado pola incompetencia de diversos gobernos da República, dificultaría que Galicia fose “unha presa doada para os sublevados”, coas consecuencias terribles que isto carrexou.”
O vídeo pode visualizarse nesta ligazón.

Manuscritos: Xosé María Álvarez Blázquez

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Hoxe cúmprense cen anos do nacemento de Xosé Mª Álvarez Blázquez (Tui, 1915- Vigo, 1983). Caderno da crítica quere tributarlle un recoñecemento a un autor que sempre admirou e que abrazou con convicción a polifacecia cultural -editor, poeta, narrador, arqueólogo, investigador, libreiro, promotor do libro galego, docente….- ao servizo do seu país.
Por esta razón incorpórase abaixo o manuscrito do poema “Solpor” -por cortesía de Xosé María Álvarez Cáccamo-, unha magnífica composición publicada postumamente nas páxinas do Faro de Vigo o 31 de marzo de 1985, aínda que foi asinado orixinalmente en Coruxo en agosto de 1982. Ás persoas interesadas na intrahistoria do poema remito ás edicións das Obras completas do autor tanto a cargo de Rodríguez Baixeras como a do propio Pepe Cáccamo.
Embaixo de “Solpor”, e por cortesía de Alfonso Álvarez Cáccamo, velaí unha tarxeta de presentación do autor, xunto cun breve texto manuscrito. A miña gratitude pola cesión de ambos documentos.”

solpor-2tarxeta-visita-xosu00e9-mu00aa-u00c1lvarez-blu00e1zquez