Estes 
son 
os gañadores/as dos Premios AELG 2011, fallados na Cea das Letras da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega, que premian as mellores obras editadas en 2010 nas modalidades de:
Alén destas categorías, entregáronse outros dous galardóns outorgados pola Asemblea de Socios e Socias da AELG:
Recollido en Xornal, Galicia Hoxe, Faro de Vigo, La Opinión, A Nosa Terra, Xerais, Cultura Galega e Fervenzas Literarias.
Xosé Manuel Pacho Blanco gañou 
o Premio de Teatro Radiofónico Diario Cultural da Radio Galega con Paraísos, unha obra da que o xurado (composto por Ana Romaní, Anxo Quintela, Camilo Franco, Ana Vallés, Vanesa Martínez e Ana Rosales) salientou “o carácter aberto do texto, así coma a mestura e dominio de rexistros e modalidades, tanto da lingua oral coma da escrita, e o intelixente uso da tradición radiofónica de programas dramáticos. Tamén o axeitado aproveitamento dos recursos do medio radiofónico e o uso do fragmento, da cita e a suxestión como elementos dramáticos”. O premio entregarase o 3 de maio, nun acto no que se presentará a edición da obra en libro-cd, co texto e a dramatización da peza, da man de Edicións Xerais. Nese volume tamén se publicarán as tres obras finalistas: Como eliminar as manchas de vómito, de Eva Freixeira; Carne de canón, de Rebeca Montero; e Señora Carme, de Manuel Román. Vía A Nosa Terra. Tamén en Cultura Galega.
Do mércores 
30 de marzo ao venres 29 de abril, os Encontros Cidade da Coruña chegan á sua cuarta edición co lema Ser Escritor, Ser Escritora, organizados pola Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega, co patrocinio da Concellaría de Cultura do Concello da Coruña e a colaboración da Real Academia Galega.
Teremos oportunidade de asistir a catro conferencias, todas no Salón de Actos da Real Academia Galega (Rúa Tabernas, 11) ás 20:00 h.:
– Mércores 30 de marzo: Ser Escritora e Africana, Ana Paula Tavares
– Mércores 6 de abril: Creación, Lingua e Identidade, Mariasun Landa.
– Mércores 13 de abril: Vagar nos lindes. Tirar da pel, Ana Romaní.
– Venres 29 de abril: Da natureza e a xeración do pensamento. Linguaxe poética, Antonio Gamoneda.
Ser escritor/escritora significa un determinado xeito de se realizar na escrita.
Ser escritor/escritora significa unha forma de asumir publicamente unha voz que pregunta, cuestiona, compromete e ofrece á sociedade aquela perspectiva alternativa ou mesmo oculta.
O ser do escritor/escritora non obedece ás convencións ou imposicións alleas ás súas conviccións -coas que busca no inexplorado do ser humano-, co que se comunica co ser dos outros, co que coñece o propio ser.
Ser escritor/escritora é ser voz e dar a coñecer o seu consciente ou subconsciente persoal ou colectivo.
Ser escritor é ser dun idioma e dun tempo.
O 
sábado 19 de marzo chegou aos quioscos galegos o último número de ProTexta, a revista de libros de maior difusión de Galicia. A publicación distribuiuse gratuitamente cos xornais El Ideal Gallego, Diario de Ferrol, Diario de Arousa e Diario de Bergantiños. A partir do martes 22 de marzo, tamén se poderá conseguir coa revista Tempos.
ProTexta contará nas súas páxinas con Antonio Gamoneda, Premio Cervantes e Nacional de Poesía, nunha conversa de poeta a poeta con María do Cebreiro na que manifesta o seu aprecio pola literatura galega: “Se sacásemos a media cualitativa da literatura de Galicia e a doutras rexións de España, ou do resto de España na súa totalidade, sería máis alta en Galicia. E isto ten que ver coa vontade de vivificar a lingua”.
A poeta e xornalista Ana Romaní, responsábel do Diario Cultural da Radio Galega, afonda nas razóns de ser da súa última obra, Estremas, que supón un xiro consciente nas marcas da súa poética. “A poesía escrita por mulleres nos anos 90 tivo un efecto moi importante en canto a visibilización. Pero ao mesmo tempo foi excesivamente uniformizador, negou subxectividades e imposibilitou lecturas específicas e máis en profundidade”, manifesta. Ao longo dunha ampla entrevista, Romaní dialoga sobre a súa escrita e as súas influencias, racha coas etiquetas coas que foi catalogada, e aborda tamén o seu labor xornalístico e o seu compromiso feminista.
“Un grande escritor non o é só por razóns literarias”, sentencia para ProTexta Antón Figueroa. O filólogo, que adaptou para o caso galego a teoría dos campos literarios de Pierre Bourdieu, conversa ao redor do seu último estudo, Ideoloxía e autonomía no campo literario galego (Laiovento, 2010), que afonda nos mecanismos de poder ao redor da escrita.
Ademais, o amplo abano de colaboradoras e colaboradores de ProTexta, entre os que encontran destacados nomes da literatura e da crítica galega, analiza as novidades máis relevantes dos últimos meses en narrativa, poesía, ensaio, tradución, literatura infantil e xuvenil e banda deseñada.
O 
xoves 10 de febreiro, ás 20:00 h, na Libraría Couceiro (Praza de Cervantes, 6) de Santiago de Compostela, preséntase o novo poemario de Ana Romaní, Estremas, publicado en Galaxia. Xunto á autora participan Carlos Lema e María do Cebreiro.
Entrevista a Ana Romaní en Galicia Hoxe:
“A pesar da dureza coa que está concibido -e desenvolvido- Estremas, o final do libro deixa unha fiestra aberta, un lugar de encontro coa utopía e a esperanza. Ana Romaní fala de “reconciliación”: reconciliación co movemento e coa acción. Suspender o tempo e, sobre todo, “suspender o río que nos leva e que non nos dá para pensar”: Paralizar as augas, “e os seus confinamentos”. ¿E se o lograse? É dicir: ¡e se lográsemos paralizar as “tramas do sistema”?
Fronte a esta pregunta, a resposta da poeta é “¿por que non vai ser posible?” e a resposta, recoñece, “pode ser a consecuencia desta idade á que chegamos: pode ser unha nova estación”.
No da idade, Ana Romaní é clara: “o momento é moi duro e a nós cóllenos exhaustos: espero unha renovación na que nós nos seremos xa os protagonistas, pero todos temos un pouco de responsabilidade de non deixar sós aos que veñan detrás”.
A sensación política, subliña, “é de desvalimento, de estar á intemperie, pero de aí necesariamente teñen que saír novas formas de organización: non cuestionamos as causas para acabar reproducindo unha causa igual”.
Entrevista a Ana Romaní na web de Galaxia:
“- Galaxia (G): Sen rodeos, hai neste mundo sitio para os poetas?
– Ana Romaní (AR): Hainos que atopan o seu sitio neste mundo, hainos que buscan outros mundos e hainos que máis que sitio procuran outro lugar. (…)
– G: Sei que é un tópico, pero existe a voz poética da muller?
– AR: A voz poética da muller non, as voces poéticas das mulleres si.
– G: Como ves o panorama?
– AR: Exhausto.”
O martes 
26 de outubro, ás 20:30 h., no Órgano da Igrexa da Universidade, en Santiago de Compostela, a Asociación Panda de RR. LL. e a Vicerreitoría de Extensión Universitaria, Cultura e Sociedade da Universidade de Santiago organizan un recital, no que participan Ana Romaní, Marilar Aleixandre, Eva Veiga e Dores Tembrás, acompañadas dos músicos Martina Schobersberger e Daniel Oman, presentados por Teresa Seara. Neste arquivo pódese descargar máis información: Do máis fondo do silencio, saen voces.
O
venres 1 de outubro de 2010 ás 19:00 h., na Libraría Couceiro (Praza de Cervantes) de Santiago de Compostela, preséntase o libro To the Winds Our Sails, antoloxía de poetas galegas feita por autoras irlandesas, editado por Mary O’Donnell e Manuela Palacios en Salmon Books. No acto desenvolverase un recital de poesía presentado por Olivia Rodríguez, no que participarán: Luz Pozo Garza, Mary O’Donnell, Ana Romaní, Maurice Harmon, Chus Pato, Lorna Shaughnessy, Marilar Aleixandre, Xiana Arias, Luz Pichel, María Lado e María do Cebreiro. Colaboran a AELG (Asociación de Escritores en Lingua Galega), o Ministerio de Educación e Ciencia (Proxecto Us and Them (FFI2009-08475/FILO)) e o Grupo de investigación Discourse and Identity (GI 1924).
Entrevista a Ana Romaní en Galicia Hoxe:
“Galicia Hoxe (GH): Ten algún proxecto para a próxima temporada?
Ana Romaní (AR): Seguirei traballando no programa (Diario Cultural), e no que respecta a escribir imaxino que sairá cara a outono un novo libro de poemas. O libro titúlase Estremas e resúltame difícil explicar como é. Supón unha certa ruptura con respecto a libros anteriores ó tempo que continuidade. De tódolos xeitos creo que é moi recoñecible o universo de Arden. É o resultado dunha necesidade, teño unha relación cíclica coa escrita e escribo cando vexo que necesito dicir algo. Os poemas chegan, chegan eles e desvélanse. Empecei a escribilo hai un ano pero non porque fora unha decisión previa, senón porque tiven necesidade de escribir un poema e ese levou a outro, etc. (…)
GH: Para un escritor escribir é á vez unha profesión e un hobby?
AR: Non sei para outros, pero para min non é ningunha das dúas, non responde a esos modelos a miña vivencia. Creo que é unha necesidade, realmente.
GH: O escritor sempre ten un libro baixo o brazo?
AR: Non sei. Haberá quen o teña, haberá quen non… Eu sempre procuro ter algún libro na mesiña de noite, no bolso, na bolsa da praia, no coche… En fin, a man.”
