Cuestionario Proust: Yolanda López

DesdeYolanda López o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Yolanda López:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– A forza de vontade, o espíritu crítico, a paixón.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– O bo corazón, a xenerosidade, a solidaridade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Pois amizade: saber dar e saber recibir nos bos e nos malos momentos.
4.– A súa principal eiva?
– A impaciencia, o mal xenio cando me faltan ao respecto.
5.– A súa ocupación favorita?
– Escribir poesía, pintar, ler coa “miña” música de fondo, fotografar ao aire libre, bailar.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Bañarme nun mar de estrelas, poder voar, ou ir de tapas/copas en soedade ou en compaña dos meus.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Agora mesmo, a morte da miña nai.
8.– Que lle gustaría ser?
– O que son e mellorar como persoa día a día.
9.– En que país desexaría vivir?
– Cada lugar onde vivín, vivo e vivirei enriquécenme como persoa, mais elixiría Galiza, Nova Zelanda, Irlanda, Escocia, a Patagonia.
10.– A súa cor favorita?
– Cada cor ten o seu matiz, mais quedo co violeta polas súas connotacións sociais e pola súa forza visual.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A camelia, a rosa branca, a mapoula, a flor do toxo, do ameneiro, da cerdeira e a do tileiro.
12.– O paxaro que prefire?
– O gorrión, o corvo, o colibrí.
13.– A súa devoción na prosa?
– Virginia Woolf, Amelie Nothomb, Eudora Welty, Clarice Lispector, Elvira Lindo, María Zambrano, Begoña Caamaño, Ralph Ellison, Roberto Bolaño, Cortázar, Faulkner, Paul Auster, Álvaro Cunqueiro, Eduardo Galeano, Edgar Allan Poe…
14.– E na poesía?
Luísa Villalta, Rosalía de Castro, María Mariño, Chus Pato, Emma Pedreira, Álvarez Torneiro, Francisca Aguirre, Emily Brontë, Olga Orozco, Alejandra Pizarnik, Gioconda Belli, Maya Angelou, Miguel Hernández, Gamoneda …
15.– Un libro?
Los hijos de los días, de Eduardo Galeano, Mujeres que corren con los lobos, de Clarissa Pinkola Estés ou 2666, de Roberto Bolaño, por citar algúns.
16.– Un heroe de ficción?
– O Quixote, ou o protagonista anónimo da novela Invisible Man, de Ralph Ellison.
17.– Unha heroína?
– Mafalda.
18.– A súa música favorita?
– Pock, punk, new age, blues, jazz, cantautor, country, oriental, celta.
19.– Na pintura?
– Frida Kahlo, Leonora Carrington, Georgia O’Keeffe, Marc Chagall, Alfonso Costa, Rafael Úbeda, Alfonse Mucha, Munch, Van Gogh, Turner, Picasso, Odile Redon, Friedrich….
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Todas as persoas “anónimas” que loitan día a día por saír do pozo, da miseria, da inxustiza… ben, e permítome a licenza de citar a María Pita, Xohana de Arco, Rosa Parks, Nelson Mandela, Gandhi…
21.– O seu nome favorito?
– Gabriel, Rosalía, Anxo, Laura.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A falta de respecto, a intolerancia, a prepotencia, a hipocrisía.
23.– O que máis odia?
– A violencia machista, a dobre moral, o medo/covardía que son a orixe auténtica de todo mal social, o egoísmo, a envexa.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Hoxe en día, os ditadores ou “enxeñeiros” financieros: os políticos e os banqueiros corruptos.
25.– Un feito militar que admire?
– Máis que militar, revolucións pacíficas como a das damas brancas de Liberia ou a revolucion dos cravos de Portugal.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Saber tocar o piano.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Dun ataque de risa rodeada dos meus seres queridos, ou amando, ou durmindo.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Optimista crítica e escéptica…, e agora mesmo cabreada con esta ditadura oilgarca de mercado que nos asoballa.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Todos os que veñan da inocencia e a inxenuidade.
30.– Un lema na súa vida?
– Vive e deixa vivir.”

Taboleiro do libro galego (XXV), por Ramón Nicolás

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Retorna tras o verán o «Taboleiro do libro galego» que, coma sempre, ofrece as novidades editoriais en lingua galega máis vendidas ao longo dos meses de xullo e agosto. O meu agradecemento ás trece librarías que participaron nesta ocasión: Paz, Trama, Suévia, Miranda, Biblos, Andel, Cartabón, Aira das Letras, Pedreira, Libros para soñar, Á lus do candil, Casa do Libro (Vigo) e Lila de Lilith. Ao tempo a miña gratitude, nestes momentos que lamentablemente pecha as súas portas, á Libraría Carricanta de Betanzos pola súa colaboración, sempre tan garimosa, con este proxecto.

NARRATIVA
1º-. Contos do mar de Irlanda, de Xurxo Souto, Xerais.
2º-. A viaxe de Gagarin, de Agustín Fernández Paz, Edicións Xerais.
3º-. A voz do vento, de Pemón Bouzas, Xerais.
4º-. Orlando. Unha biografía, de Virginia Woolf (tradución de Celia Recarey), Irmás Cartoné.
5º-. Chovida do ceo, Alfredo Conde, Edicións Xerais.
6º-. Escrito en cafeterías, Miguel Anxo Murado, Galaxia.
7º-. Salseiros, de Suso Lista, Embora.
8º-. Os televisores estrábicos, de Ramón Vilar, Xerais.
9º-. Os pantalóns nunca foron cousa boa, de Lidia Gómez, Biblos.
10º-. Vento e chuvia. Mitoloxia da antiga Gallaecia, de Manuel Gago e Manel Cráneo, Xerais.

POESÍA
-. Ningún amante sabe conducir, de Rosalía Fernández Rial, Positivas.
2º-. Transfusión oceánica,  de Xosé Iglesias, A. C. Caldeirón.
3º-. Estrela do Norte, de Luís Rei Núñez, Faktoría K.
4º-. Eu violei o lobo feroz, de Teresa Moure, Através.
5º-. Sobre ruínas, de Xesús Rábade Paredes, Alvarellos.
6º-. A distancia do tambor, de Eva Veiga, Espiral Maior.

ENSAIO-TEATRO
-. Eu estaba alí, Afonso Eiré, Hércules de Edicións.
2º-. Contra a morte das linguas, de Miguel Moreira, Edicións Xerais.
3º-. Guía para o descenso enerxético, A. C. Véspera de nada.
4º-. Crónicas dun tempo escondido, de Sabino Torres, Galaxia.
5º-. Xavier Vence. Conversas, de Xan Carballa, Engaiolarte Edicións.
6º-. A alternativa está aquí, de María Reimóndez, Xerais.
7º-. Fisterra. A derradeira perla de Occidente, de Modesto Fraga, edición do autor.

XUVENIL
-. Ámote, Leo A. Terminal de… chegadas?, de Rosa Aneiros, Edicións Xerais.
-. Dragal III, de Elena Gallego, Xerais
-. Recinto gris, de Ledicia Costas, Edicións Xerais.

INFANTIL
-. O soño de Esther, de Miguel Ángel Alonso e Luz Beloso, Nova Galicia Edicións.
-. A burra Ramona, de Paula Carballeira (ilustracións de Xosé Tomás), Baía Edicións.
-. A nena á que non deixaban ser feliz, de Miguel Ángel Alonso e Luz Beloso, A Porta Verde / Nova Galicia Edicións.
-. As noites de Xián, de Concha Blanco, Xerais.

LIBROS CD-DVD
-. Brinca vai!, de Paco Nogueiras, Kalandraka.
2º-. Xiqui Xoque, fiú fiú!, de Uxía, Editorial Galaxia.
3º-. Pan de millo, de Migallas, ilustracións de Dani Padrón, Kalandraka.
4º-. Na lingua que eu falo, de Najla Shami, sobre textos de Rosalía de Castro,Galaxia.
5º-. A nena e o grilo nun barquiño, de Magín Blanco, Fol Música.

BANDA DESEÑADA
1º-. O bichero IV, de Luís Davila, Edición do autor.
2º-. A causa do crime, de Tokio, Demo Editorial.
3º-. O Dragón que cambiaba de conto cada vez que esbirraba, de David Aceituno e Miguelanxo Prado, El Patito Editorial.

Cuestionario Proust: Roberto A. Rodrigues

Desde????????? o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Roberto A. Rodrigues:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Depende da lúa.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A sinceridade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Nada.
4.– A súa principal eiva?
– Teño moitas, a cada cal peor que a outra.
5.– A súa ocupación favorita?
– Vivir.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Rir, beber, amar, falar, foder, como se non houbese mañá.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Ter á sogra intranquila.
8.– Que lle gustaría ser?
– Eu mesmo, sen ter que erguerme para ir traballar.
9.– En que país desexaría vivir?
– En todos.
10.– A súa cor favorita?
– A cor dos ollos da miña namorada.
11.– A flor que máis lle gusta?
– O saramago.
12.– O paxaro que prefire?
– O moucho.
13.– A súa devoción na prosa?
– García Márquez, Homero, Blanco Amor, Twain, Woolf, Blasco Ibáñez, Lourenzo González, Norman Mailer, Tolkien…
14.– E na poesía?
– Celso Emilio, Rimbaud, Withman, Rosalía, Storni, Neruda, Cabanillas…
15.– Un libro?
– Unha biblioteca.
16.– Un heroe de ficción?
– Pereira.
17.– Unha heroína?
– Lilith.
18.– A súa música favorita?
– Calquera que non leve chundachunda.
19.– Na pintura?
– Xerónimo Bosch.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– As persoas que non se resignan.
21.– O seu nome favorito?
– Tintafemia.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– O cinismo.
23.– O que máis odia?
– A hipocrisía.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Ao malnacido que inventou o espertador.
25.– Un feito militar que admire?

26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Poder voar.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Definitivamente non me gustaría morrer.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– A indiferenza.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os meus propios.
30.– Un lema na súa vida?
– Aínda queda moito millo no canastro.”

Anxo Angueira: “A literatura galega contemporánea nace con Sarmiento”

Entrevista de Montse Dopico a Anxo Angueira en Magazine Cultural Galego:
“A literatura galega contemporánea comezou con Sarmiento. O Rexurdimento arrancou, desta maneira, no século XVIII, co que foi o primeiro galeguista. Esta é a tese que o profesor Anxo Angueira defende no seu ensaio Das copras de Sarmiento ós cantares de Rosalía de Castro. Cara a unha nova periodización do Rexurdimento, publicado na colección iBroLiT do grupo de investigación GAELT da Universidade de Vigo.
. Montse Dopico (MD): A túa proposta apóiase en textos de Méndez Ferrín, Antolín López Peláez ou Ángel Salcedo. Como xurdiu?
– Anxo Angueira (AA): Pois a partir do estudo de Cantares Gallegos de Rosalía de Castro. Notei que o primeiro poema, o da nena gaiteira, tiña claras conexións co Coloquio de Sarmiento. Despois investiguei nos artigos de Murguía sobre os precursores e confirmei isto mismo. Así, comecei a ler o Coloquio con outra perspectiva. Tamén estaba o que dixo Ferrín, Monteagudo, Antolín Peláez… Observei, así, que o Coloquio fora lido con moitos prezuízos. O propo Sarmiento dixo que o seu Coloquio era só un libro para ensaiar a lingua, mais non é verdade. Eso mesmo dicíao Rosalía, ademais. O Coloquio é un artefacto estético moi potente e moi sólido, moi avanzado para o seu tempo. Entón, eu creo que cómpre revisar a historia da literatura galega. Os Cantares Gallegos de Rosalía marcan un inicio, e tamén un final de algo que viña de antes. Porque a literatura galega contemporánea nace con Sarmiento.
– MD: A tese é atrevida. Cuestiona a historiografía.
– AA: Pero non o digo eu só. Mariño Paz, Armando Requeixo, Henrique Monteagudo e Méndez Ferrín pensan tamén que o Coloquio non foi só un divertimento filolóxico. Sarmiento era consciente de non estar só facendo un instrumento, un pretexto para o estudo da lingua. Estaba a facer literatura popular. Estaba a verificar orixe e esplendor da lingua galega. Entendo que para defender o que digo non só teño que cuestionar a historiografía da literatura, senón tamén a da historia política. Para min, Sarmiento é o primeiro escritor contemporáneo e o seu Coloquio é a primeira obra contemporánea galega. Mais tamén é o primeiro galeguista. Para Xusto Beramendi a historia do galeguismo comeza co provincialismo, no XIX. Mais outro historiador, Barreiro Fernández, englobou na etapa do pre-galeguismo a actividade de varios intelectuais da Ilustración e, entre eles, Sarmiento, coa súa defensa do galego. Para min está claro que hai un fío literario e político que vai desde Sarmiento ata Rosalía de Castro. (…)”

Valga-Padrón: Que inchadiña branca vela, homenaxe a Rosalía de Castro

QUERES PARTICIPAR?
Queres unirte á subida en dorna ata Padrón como homenaxe a Rosalía o 12 de xullo?

a) SUBE CON NÓS
Como facelo?
1. Comparte o cartel da remontada no Facebook ou no Twitter co hashtag #DornasRosalía
2. Logo envíanos os teus datos de contacto a fundacionrosaliadecastro@gmail.com antes do 10 de xullo ás 12 do mediodía.
3. Participarás nun sorteo de 2 convites dobres para vires con nós na subida a dorna.

VENTE VERNOS
1. Podes acompañarnos na saída (praia de Vilarello), na chegada (Padrón) ou ao longo de todo o traxecto (ver mapa)
2. Se nos fas fotos ou gravas vídeos e nolos mandas (fundacionrosaliadecastro@gmail.com) podes gañar un convite para o ano que vén (conseguirao quen consiga máis gústames no Facebook).

Cuestionario Proust: Afonso Becerra de Becerreá

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Afonso Becerra de Becerreá:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Constancia e lume.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– O compromiso e a honestidade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Agarimo e tolerancia.
4.– A súa principal eiva?
– Aceptar a impermanencia e a finitude de todo o que vive: persoas, animais, cousas e, incluso, sentimentos.
5.– A súa ocupación favorita?
– As artes escénicas en todas as súas extensións.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Facer e dicir o que che pete sen ferir a ninguén.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Perder a memoria e o amor.
8.– Que lle gustaría ser?
– Vaca. Pero aínda sou Becerra.
9.– En que país desexaría vivir?
– Nunha Galiza independente, libre e emancipada. Nun país de persoas sen complexos que estimasen a súa lingua e a súa cultura.
10.– A súa cor favorita?
– O gris.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A primula vulgaris.
12.– O paxaro que prefire?
– O cuco.
13.– A súa devoción na prosa?
– Son devoto da literatura dramática de Esquilo, William Shakespeare, Oscar Wilde, Henrik Ibsen, August Strindberg, Antón Chékhov, Valle-Inclán, Otero Pedrayo, Álvaro Cunqueiro, Thomas Bernhard, Heiner Müller…
14.– E na poesía?
– Son devoto da poesía posdramática de Gertrude Stein, Antonin Artaud, Samuel Beckett, Pina Bausch, Tadeusz Kantor, Sarah Kane, Jon Fosse, Jan Fabre, Romeo Castellucci, Ana Vallés… Fóra da dramaturxia, adoro as Cantigas d’Amigo medievais galegas, William Blake, Rosalía de Castro, Fernando Pessoa, W. H. Auden, Luís Pimentel, Eugénio de Andrade, Uxío Novoneyra
15.– Un libro?
Os Eidos de Uxío Novoneyra.
16.– Un heroe de ficción?
– Woyzeck.
17.– Unha heroína?
– Dona Inés, de A noite vai como un río, de Álvaro Cunqueiro.
18.– A súa música favorita?
– O Requiem de Mozart.
19.– Na pintura?
– Urbano Lugrís.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– As persoas anónimas que teñen ideais, alén do poder, e loitan por eles. Meu pai Alfonso, un home xeneroso e humilde, un idealista, un outsider.
21.– O seu nome favorito?
– Ti.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Depende. Quizais a abulia. Tamén o auto-odio e a represión. A diglosia. A impostura.
23.– O que máis odia?
– Nada. Odiar vai contra os meus principios básicos.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Toda a récua de ditadores dos que sei e que nin vou nomear para non lixarche o blog.
25.– Un feito militar que admire?
– Ningún.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Natural??? Mellor un don sobrenatural como a ubicuidade ou a teletransportación, ir aló onde quixese nun abrir e pechar de ollos. Ou máis acó o don da oportunidade. O de mirar aos ollos a beleza sen ficar petrificado.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Sen dor propia e sen causar dor allea.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– A curiosidade e a análise do que me rodea. O gozo de pensar e actuar. A emoción estética.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os causados pola cegueira do amor.
30.– Un lema na súa vida?
– Liberdade e compromiso.”

Cuestionario Proust: Marica Campo

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Marica Campo:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– O pesimismo que, por certo, procuro non comunicar.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A nobreza.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que me queiran como son, a pesar de min.
4.– A súa principal eiva?
– A facilidade con que perdo a calma.
5.– A súa ocupación favorita?
– Ler e conversar.
6.– O seu ideal de felicidade?
– A harmonía con e entre todas as persoas que me rodean, froito do respecto pola independencia de cadaquén.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Ver sufrir ás persoas que quero.
8.– Que lle gustaría ser?
– Verdadeira en todo o que fago.
9.– En que país desexaría vivir?
– Nunha Galiza que se quixese a si mesma.
10.– A súa cor favorita?
– Para vestir, o negro. En xeral, o azul.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A hedra. Ben sei que non é unha flor.
12.– O paxaro que prefire?
– O merlo (branco, claro!).
13.– A súa devoción na prosa?
– De aquí, Cunqueiro. De fóra, Marguerite Yourcenar.
14.– E na poesía?
– Rosalía e Alejandra Pizarnik.
15.– Un libro?
Memorias de Hadrián, de M. Yourcenar
16.– Un heroe de ficción?
– Gösta Berling
17.– Unha heroína?
– A comandanta de Ekeby.
18.– A súa música favorita?
– A clásica (Mozart e Bach sobre todo) e tamén, ademais da popular galega, fados, tangos e boleros.
19.– Na pintura?
– Primeiro Kandisky e despois a maioría dos surrealistas.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Rosa Parks.
21.– O seu nome favorito?
– Alexandre e Oria.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A falta de limpeza.
23.– O que máis odia?
– A mesquindade.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– A todos os ditadores e torturadores.
25.– Un feito militar que admire?
– As misións de paz son feitos militares?
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Cantar ben.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– En paz e sen sufrimento.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Depresivo, mais disimulo e rescátome.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os que só prexudican a quen os ten.
30.– Un lema na súa vida?
– Non incharme diante dos humildes nin abaixarme diante dos soberbios.”

Cuestionario Proust: Inma López Silva

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Inma López Silva:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– O optimismo.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– Hai varias, pero sobre todo, a intelixencia, a temperanza e posuír unha certa agudeza emocional que non todo o mundo ten.
3.– Que agarda das súas amizades?
– A confianza mutua.
4.– A súa principal eiva?
– Un certo mal xenio que tarda en aparecer pero… en canto o fai, faise notar.
5.– A súa ocupación favorita?
– Teño tres, que tiven a sorte de converter en oficios. Escribir, ensinar e ir ao teatro. (Todas elas, en maior ou menor medida, conlevan a lectura, que non considero tanto ocupación coma estilo de vida).
6.– O seu ideal de felicidade?
– Vivir onde queira e como queira.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Perder a miña filla.
8.– Que lle gustaría ser?
– Se con esta pregunta te refires a ese soño hipotético, imposíbel de cumprir porque nunca fixeches nada por tentalo pero forma parte das túas paixóns e aspiracións secretas, cantante de ópera, sen ninguna dúbida.
9.– En que país desexaría vivir?
– Na República de Galicia.
10.– A súa cor favorita?
– O verde.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A rosa.
12.– O paxaro que prefire?
– Os que se comen.
13.– A súa devoción na prosa?
– O Quixote, Tristram Shandy e Rabelais, sempre. Logo teño moitas devocións que mudan por épocas; agora mesmo Murakami, Alice Munro, Gioconda Belli, Susan Sontag; por aquí últimamente gusto moito de Xabier López. E déixame contar o teatro coma prosa: Shakespeare, sempre; Cándido Pazó, Juan Mayorga, Victor Haïm, Heiner Müller, Sarah Kane. Levo fatal este tipo de preguntas.
14.– E na poesía?
– Sigo ecléctica. Joan Margarit e Miro Villar. Dependendo do estado de ánimo, San Juan de la Cruz e Manrique. Os sonetos de Shakespeare e os de Camões. A T. S. Eliot volvo sempre, igual ca á nosa Rosalía e a Cunqueiro.
15.– Un libro?
– Non podo dicir un só libro. Remítome as dúas respostas anteriores que, sen dúbida, xa contestei de maneira indebida por incontinente.
16.– Un heroe de ficción?
– Indiana Jones.
17.– Unha heroína?
– Circe.
18.– A súa música favorita?
– Calquera cousa que fixeron os Beatles.
19.– Na pintura?
– Kandinsky, Chagall, Magritte.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Mata Hari.
21.– O seu nome favorito?
– Sofía.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– O exceso de confianza en todas as súas modalidades.
23.– O que máis odia?
– Tres cousas: a ignorancia fachendosa, a cobiza ególatra, a autoridade sen auctoritas.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Deixando á parte aos dirixentes fascistas e os seus axudantes en todas as súas modalidades, hai un ser desprezábel do que non sempre se fala o suficiente: o Cardeal Richelieu.
25.– Un feito militar que admire?
– A Revolución de Sierra Madre e a liberación de Cuba.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– A elegancia.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Non me gustaría morrer.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Animoso.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A impaciencia, a inseguridade e o medo.
30.– Un lema na súa vida?
– Carpe diem.”