Arquivos da etiqueta: Ramón Nicolás

Cuestionario Proust: Roberto A. Rodrigues

Publicado o por

Desde????????? o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Roberto A. Rodrigues:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Depende da lúa.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A sinceridade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Nada.
4.– A súa principal eiva?
– Teño moitas, a cada cal peor que a outra.
5.– A súa ocupación favorita?
– Vivir.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Rir, beber, amar, falar, foder, como se non houbese mañá.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Ter á sogra intranquila.
8.– Que lle gustaría ser?
– Eu mesmo, sen ter que erguerme para ir traballar.
9.– En que país desexaría vivir?
– En todos.
10.– A súa cor favorita?
– A cor dos ollos da miña namorada.
11.– A flor que máis lle gusta?
– O saramago.
12.– O paxaro que prefire?
– O moucho.
13.– A súa devoción na prosa?
– García Márquez, Homero, Blanco Amor, Twain, Woolf, Blasco Ibáñez, Lourenzo González, Norman Mailer, Tolkien…
14.– E na poesía?
– Celso Emilio, Rimbaud, Withman, Rosalía, Storni, Neruda, Cabanillas…
15.– Un libro?
– Unha biblioteca.
16.– Un heroe de ficción?
– Pereira.
17.– Unha heroína?
– Lilith.
18.– A súa música favorita?
– Calquera que non leve chundachunda.
19.– Na pintura?
– Xerónimo Bosch.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– As persoas que non se resignan.
21.– O seu nome favorito?
– Tintafemia.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– O cinismo.
23.– O que máis odia?
– A hipocrisía.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Ao malnacido que inventou o espertador.
25.– Un feito militar que admire?
–
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Poder voar.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Definitivamente non me gustaría morrer.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– A indiferenza.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os meus propios.
30.– Un lema na súa vida?
– Aínda queda moito millo no canastro.”

Cuestionario Proust: Xosé Enrique Acuña

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Xosé Enrique Acuña:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
— Pelexar coa memoria.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
— A conversa.
3.– Que agarda das súas amizades?
— A conversa e un bo viño.
4.– A súa principal eiva?
— Dar dous pasos adiante e un atrás. Ou un adiante e dous atrás.
5.– A súa ocupación favorita?
— Será apostasía dicir a lectura?
6.– O seu ideal de felicidade?
— A conversa infinita (física e química).
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
— Facer sufrir á xente que che quere.
8.– Que lle gustaría ser?
— De maior… ir indo ao xeito.
9.– En que país desexaría vivir?
— Obviamente, non no país dos ananos (ou como, politicamente, hoxe, se diga).
10.– A súa cor favorita?
— A que vexo ao acordar.
11.– A flor que máis lle gusta?
— A do pensamento.
12.– O paxaro que prefire?
— O xílgaro que o meu pai tiña na casa.
13.– A súa devoción na prosa?
— Devoción, ningunha. Emoción, por moita.
14.– E na poesía?
— Ante unha pregunta tan íntima, de contestala, pasaría por tolo. Son os tempos que son.
15.— Un libro?
— O primeiro co que me emocionei como adulto.
16.– Un heroe de ficción?
— Phileas Fogg (e Jean Passepartout, por suposto).
17.– Unha heroína?
— Julia (a de Goytisolo).
18.– A súa música favorita?
— Non me queda outra que dicir, lugar común, Neil Young.
19.– Na pintura?
— (El, os, ela, ou as) de Altamira.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
— Bolche, futbolista e comandante. Classius Clay, boxeador.
21.– O seu nome favorito?
— Os das miñas fillas.
22.– Que hábito alleo non soporta?
— Certos olores, certas mentiras.
23.– O que máis odia?
— Odiar, acaba cansando.
24.– A figura histórica que máis despreza?
— Un Ramón Mercader calquera.
25.– Un feito militar que admire?
— As batallas gañadas por Vo Nguyen Giap.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
— O bailar ben bailado.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
— De morte morrida.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
— Á esculca.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
— A mentira piadosa.
30.– Un lema na súa vida?
— Unhas, dan outras.”

Cuestionario Proust: Xerardo Méndez

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Xerardo Méndez:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Oscilo harmonicamente entre a fantasía e o solipsismo.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– Iso que se chama bonhomía.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Nada. Anque non o pareza hai cousas que non teñen prezo.
4.– A súa principal eiva?
– A dispersión.
5.– A súa ocupación favorita?
– Son polígamo neste terreo.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Non ter que traballar para comer.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Non quero nin pensalo.
8.– Que lle gustaría ser?
– Por sorte ou desgraza, eu mesmo.
9.– En que país desexaría vivir?
– Neste. Por algo o escollín.
10.– A súa cor favorita?
– O ceo dos días de neve.
11.– A flor que máis lle gusta?
– As pequenas, esas das que esquecemos (ou ignoramos) o nome.
12.– O paxaro que prefire?
– O paporroibo.
13.– A súa devoción na prosa?
– Blanco Amor e outros mil detrás.
14.– E na poesía?
– Neruda, Ernesto Cardenal, Ferrín, Celso Emilio e outro tanto.
15.– Un libro?
– Canto General.
16.– Un heroe de ficción?
– Na ficción non hai heroes.
17.– Unha heroína?
– Calquera mestra de infantil.
18.– A súa música favorita?
– Aí matáchesme. Poñamos o «Alalá das mariñas», por dicir algo.
19.– Na pintura?
– Van Gogh.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– @s árbitr@s de calquera deporte, especialmente nos deportes minoritarios e nas categorías inferiores.
21.– O seu nome favorito?
– Albén.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– O que che eu diga.
23.– O que máis odia?
– Odiar cansa moito.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– O presente está cheo de miseria, prefiro non mirar atrás.
25.– Un feito militar que admire?
– A disolución do exército de Costa Rica.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Non quero máis, que non os dou atendido …
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– O meu avó, que en paz estea, acostumaba dicir: “uns morrerán e outros quedaremos”. Eu penso igual.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– O optimismo ben informado.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A caridade, ben entendida, empeza por un mesmo.
30.– Un lema na súa vida?
– «El destino se labra con las uñas». Creo que o dixo Mario Benedetti.”

Cuestionario Proust: María do Cebreiro

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a María do Cebreiro:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Algo a medio camiño entre a impulsividade e a constancia.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A bondade, a alegría e a intelixencia (dalgún xeito, están relacionadas entre si).
3.– Que agarda das súas amizades?
– Simplemente me alegra que estean aí. Creo que non cómpre agardar nada das persoas, que temos que ser felices co que nos dan.
4.– A súa principal eiva?
– Entre as confesables: a impaciencia, a tendencia ao despiste e a desorientación espacial.
5.–A súa ocupación favorita?
– Escoitar música, escribir e, de cando en vez, a desconexión tecnolóxica.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Estar coas persoas que quero.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Confundir as prioridades.
8.– Que lle gustaría ser?
– Noutra vida, o contrario do que son.
9.– En que país desexaría vivir?
– Onde vivo.
10.– A súa cor favorita?
– Vermella.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A gardenia.
12.– O paxaro que prefire?
– O pardal.
13.– A súa devoción na prosa?
– Beckett, Melville, Kafka, Coetzee e Proust.
14.– E na poesía?
– Rilke, Keats, Hölderlin, Wordsworth, Cunqueiro.
15.– Un libro?
– Rayuela, de Julio Cortázar. Talvez porque a lin na adolescencia, o certo é que non houbo, nin antes nin despois, ningún libro que me causase o mesmo efecto.
16.– Un heroe de ficción?
– Marlowe.
17.– Unha heroína?
– Elizabeth Costello.
18.– A súa música favorita?
– Teño un gusto musical moi disperso, no que conflúen, entre moitos outros, Bach, Billie Holiday, John Coltrane e Bob Dylan.
19.– Na pintura?
– Francis Bacon.
20.–Un heroe ou heroína na vida real?
– Calquera que o sexa e non se sinta como tal.
21.– O seu nome favorito?
– Andrés.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Son bastante flexible cos malos hábitos dos demais, e diría que xeralmente os desfruto.
23.– O que máis odia?
– A covardía, a deslealdade e o oportunismo.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Aqueles que se identificaron coas súas posesións.
25.– Un feito militar que admire?
– O asalto ao cuartel Moncada.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Talento matemático.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Sen enteirarme.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Ou moi concentrada ou moi abstraída.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A torpeza e a timidez (no caso de que sexan defectos)
30.– Un lema na súa vida?
– O primeiro: “Atrévete a saber”. O segundo: “Daquilo do que non se debe falar, mellor calar”.”

Propostas con premio: Doe tanto a túa ausencia, de Eli Ríos, premio Francisco Añón de poesía

Publicado o por

Entrevista de Ramón Nicolás a Eli Ríos en Caderno da crítica:
“(…) -Ramón Nicolás (RN): Por outro lado, o xurado do premio Francisco Añón salientou o peso do dramático no teu libro [Doe tanto a túa ausencia], por que este camiño?
– Eli Ríos (ER): Principalmente por experimentar, por mergullarme nun desafío poético. Nunha conversa cun amigo falamos sobre a capacidade que ten a poesía para ser representada e interesoume moito o tema. Quixen ver até onde podía ir… e aquí estamos. (…)
– RN: Recoñeces como trazo singularizador o minimalismo e o desdobramento ao que aludiu o xurado na acta do mesmo?
– ER: Isto foi algo que destaquei no mesmo acto de entrega. Estaba alí sentada na cadeira, escoitando a acta do xurado (aínda non tivera ocasión de lela), e houbo un momento no que as palabras de Mercedes Queixas me meteron moito medo, puxéronseme todos os pelos de punta! Se non fose porque sei que non é posible até dubidaría se conseguiran lerme os pensamentos!
De feito, creo que o Concello da Serra de Outes debería plantexarse recoller as actas nalgún volume porque, hai uns días, nunha Feira, achegouseme unha persoa a pedir Doe tanto a túa ausencia e quería que llo asinase. Expliqueille que o poemario non se publica até o ano próximo e terqueoume que si, que vira a acta do premio, que lle interesaba moito e que o quería ler. Como ves, o xurado non só me impresionou a min coa súa lectura…
– RN: Combinas outras actividades con participación na web de crítica feminista A Sega. Como entendes esta plataforma e as túas colaboracións na mesma?
– ER: A Sega é moito máis do que unha plataforma. A xente que alí estamos somos cada unha de idades, formacións, orixes, etc, diferentes e temos unha cousa en común: a vontade de cambiar as regras deste xogo patriarcal que non queremos xogar. Isto fai que cada texto, cada acción, cada idea á que lle damos visibilidade teña por detrás un espazo de debate compartido no que nunca paras de aprender. Para min, é realmente enriquecedor contar cunha xentiña como as segadoras sempre dispostas a solucionar dúbidas, a facer as críticas constructivas que che axudan a mellorar ou entender as cousas… É un privilexio crear na colectividade e na sorodidade para dar voz a propostas que non terían cabida noutros medios.
As miñas colaboracións n´A Sega gustaríame que fosen máis habituais pero, por falta de tempo, faise o que se pode. Non se pode estar en misa e repenicando! E isto é fantástico na Sega. Sempre hai unha segadora na ceifa! Hai semanas que non me dá a virada para entrar ao grupo de debate e, cando o fago, sorpréndome con todas as aportacións que hai, propostas, recomendacións de lecturas, etc. E claro! Logo pasas outra semana rompendo os miolos sobre as teorías que se expoñen…, e cando te dás conta levas máis aprendido que nun ano de carreira universitaria. De aí que, cando unha colaboración que leva o meu nome sae n´A Sega, eu non a sinta de meu senón de todas e cada unha das segadoras que están nese proceso de aprendizaxe, de debate, de corrección, etc., que se propón na comunidade de crítica literaria feminista que é A Sega.”

Cuestionario Proust: Carmen Panero

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Carmen Panero:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Son parsimoniosa.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A súa tolerancia.
3.– Que agarda das súas amizades?
– A comprensión das miñas eivas.
4.– A súa principal eiva?
– Non sei dicir que non.
5.– A súa ocupación favorita?
– Ler e escribir (ou viceversa).
6.– O seu ideal de felicidade?
-Que amar non sexa o contrario de ser libre.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Non poder valerme por min mesma.
8.– Que lle gustaría ser?
– Volvería ser a mesma.
9.– En que país desexaría vivir?
– Sempre en Galiza.
10.– A súa cor favorita?
– A cor azul.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A camelia branca.
12.– O paxaro que prefire?
-O moucho.
13.– A súa devoción na prosa?
-Yourcenar.
14.– E na poesía?
– Antonio Machado.
15.– Un libro?
–Arraianos, de X. L. Méndez Ferrín.
16.– Un heroe de ficción?
-Don Quixote.
17.– Unha heroína?
– A Penélope de Begoña Caamaño.
18.– A súa música favorita?
– O jazz.
19.– Na pintura?
– O expresionismo abstracto.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– …ao final, meu pai tamén tiña os pés de barro.
21.– O seu nome favorito?
– Aurora.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A maledicencia.
23.– O que máis odia?
– A agresividade.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Franco.
25.– Un feito militar que admire?
– Son pacifista… Pero, a resistencia armada é precisa e, sendo contraria á pena de morte, xustifico matar ao tirano.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Axilidade para responder.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Sen dor.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– O bo humor.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os de quen baten sempre na mesma pedra.
30.– Un lema na súa vida?
– Coñécete a ti mesma.”

Taboleiro do libro galego (XXIV), por Ramón Nicolás

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Unha entrega máis neste 2014 do «Taboleiro do libro galego» e que será o último ata o que recolla as novidades editoriais en lingua galega máis vendidas do vindeiro mes de setembro. Grazas, nesta ocasión, ás once librarías que participaron nesta ocasión: Suévia, Miranda, Carricanta, Biblos, Andel, Cartabón, Aira das Letras, Couceiro, Libros para soñar, Librouro e Lila de Lilith.

NARRATIVA
1º-. A viaxe de Gagarin, de Agustín Fernández Paz, Edicións Xerais.
2º-. Orlando. Unha biografía, de Virginia Woolf (tradución de Celia Recarey), Irmás Cartoné.
3º-. Os televisores estrábicos, de Ramón Vilar, Xerais.
4º-. O espido de Gina, de Miguel Anxo Fernández, Galaxia.
5º-. Sete Caveiras, de Elena Gallego, Edicións Xerais.
6º-. Chovida do ceo, Alfredo Conde, Edicións Xerais e A voz do vento, de Pemón Bouzas, Xerais.

POESÍA
1º-. Dun lago escuro, de Marta Dacosta, Edicións Xerais.
2º-. A segunda lingua, de Yolanda Castaño, Pen Clube-Xunta de Galicia.
3º-. Remontar o río, de Helena Villar Janeiro e Luz Darriba, Tirar do fío Edicións.
4º-. Kid Salvaxe, de Carlos G. Reigosa, Xerais.

ENSAIO-TEATRO
1º-.Non temos medo, de Rodri Suárez, Nicetrip edición.
2º-. Eu estaba alí, Afonso Eiré, Hércules de Edicións.
3º-. E logo, temos razóns para ser nacionalistas?, de Henrique del Bosque, Edicións Xerais.
4º-. Politicamente incorreta. Ensaios para um tempo de pressas, de Teresa Moure, Através.
5º-. Xavier Vence. Conversas, de Xan Carballa, Engaiolarte Edicións.
6º-. Contra a morte das linguas, de Miguel Moreira, Edicións Xerais.

XUVENIL
1º-. Ámote, Leo A. Terminal de… chegadas?, de Rosa Aneiros, Edicións Xerais.
2º-.Recinto gris, de Ledicia Costas, Edicións Xerais.
3º-. Dragal III, de Elena Gallego, Edicións Xerais.

INFANTIL
1º-. Rosa Caramelo, Adela Turín, Kalandraka.
2º-.Volvo! O regreso de Usha, de María Reimóndez, Xerais.
3º-. O soño de Esther, de Miguel Ángel Alonso e Luz Beloso, Nova Galicia Edicións.
4º-.A burra Ramona, de Paula Carballeira (ilustracións de Xosé Tomás), Baía Edicións.
5º-. O fío vermello, de An Alfaya, Edicións Xerais.

LIBROS CD-DVD
1º-. Brinca vai!, de Paco Nogueiras, Kalandraka.
2º-. Xiqui Xoque, fiú fiú!, de Uxía, Editorial Galaxia.
3º-. Pan de millo, de Migallas, ilustracións de Dani Padrón, Kalandraka.
4º-. Cantos animais, de Susa Herrera, Primera Persona.
5º-. A nena e o grilo nun barquiño, de Magín Blanco, Fol Música.

BANDA DESEÑADA
1º-. O bichero IV, de Luís Davila, Edición do autor.
2º-. A Torre dos Mouros / Os lobos de Moeche, de Manel Cráneo, Demo Editorial.
2º-. Ardalén, de Miguelanxo Prado, El Patito Editorial.

OUTROS
1º-. Luzes, nº 6, maio 2014.”

Cuestionario Proust: Modesto Fraga

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Modesto Fraga:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– A constancia, a perseveranza.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– Sen dúbida, a lealdade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Principalmente tres cousas: comprensión, lealdade e xenerosidade.
4.– A súa principal eiva?
– Son bastante testudo.
5.– A súa ocupación favorita?
– Estar coa familia, escribir, ler, aprender cada día cousas novas…
6.– O seu ideal de felicidade?
– Pechar algún día a cuadratura do meu círculo vital. Seguindo os consellos do poeta cubano José Martí, xa escribín o libro, xa plantei a árbore…, así que agora ese ideal de felicidade está cada vez máis preto. Haberá que poñerse…
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Perder ás persoas que quero.
8.– Que lle gustaría ser?
– Gustaríame ser alguén que tivese o suficiente poder para lograr unha sociedade máis xusta e humanitaria, sen discriminacións nin abusos.
9.– En que país desexaría vivir?
– Vivo felizmente no país dos meus ancestros, Galicia, e síntome orgulloso de pertencer a unha resistente estirpe milenaria. “Eles somos nós”, que diría o poeta Anxo Angueira.
10.– A súa cor favorita?
– Verde.
11.– A flor que máis lle gusta?
– O caravel, polo que representa simbolicamente para os dereitos e liberdades.
12.– O paxaro que prefire?
– De neno encantábanme os verderolos, os xirís de cabeza negra, os xílgaros. Hoxe en día gústanme todos.
13.– A súa devoción na prosa?
– Xosé Neira Vilas, Manuel Rivas, Gabriel García Márquez, Agustín Fernández Paz e moitos máis….
14.– E na poesía?
– É imposible nomealos todos: Miguel Hernández, Pablo Neruda, Quevedo, Cabanillas, Méndez Ferrín, Manuel Álvarez Torneiro, Xavier Seoane, Rafa Villar, Olga Novo…
15.– Un libro?
– Vou dicir cinco: El rayo que no cesa, Cien años de soledad, Memorias dun neno labrego, Con pólvora e magnolias, Non hai noite tan longa.
16.– Un heroe de ficción?
– Asterix.
17.– Unha heroína?
– Penélope.
18.– A súa música favorita?
– Berrogüetto, Luar na Lubre, ACadaCanto, Sés, Joaquín Sabina e os grandes da música clásica: Puccini, Bach…
19.– Na pintura?
– Velázquez, Miró, Picasso. Dos nosos, Urbano Lugrís, Isaac Díaz Pardo, Quessada, Nolo Suárez…
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– As mulleres deste país (labregas, viúvas de vivos e mortos…) que, contra vento e marea, foron quen de saír adiante, malia as adversidades.
21.– O seu nome favorito?
– Rosalía.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A intolerancia, a soberbia.
23.– O que máis odia?
– A prepotencia, o abuso de poder, as ditaduras.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Hitler, Stalin e Franco.
25.– Un feito militar que admire?
– A Revolución dos Cravos.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Ter a capacidade de comprender todas as linguas do mundo.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Na casa, rodeado dos meus seres queridos.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– A felicidade. Son moi feliz e afortunado coa vida que teño.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– En ocasións, o mal xenio, o “pronto” dalgunhas persoas.
30.– Un lema na súa vida?
– O esforzo sempre ten a súa recompensa.”