Entrevista
de Carme Vidal a Xabier P. DoCampo en Sermos Galiza:
“- Sermos Galiza (SG): E se lle preguntara a cantas manifestacións pola lingua leva asistido?
– Xabier P. DoCampo (XPD): Son incontábeis porque sempre que alguén se manifesta a favor da lingua, así sexa o mesmo demo, pode contar con que alí estarei. Niso son totalmente evanxélico. Aínda que se reúnan catro, alí estarei e estarei mentres sinta que a miña lingua non acada sequera o estatus de oficialidade que ten recoñecido, que é o mínimo.
– SG: A do domingo en Compostela ten especial relevancia?
– XPD: A forza que precisamos ten que quedar á vista. Agora mesmo estamos a ver a lingua atacada de fronte, sen ningún tipo de rubor e eu creo que o cen por cen dos galegos e galegas non consenten iso no seu corazón. Os negacionistas son moi poucos e, polo tanto, é necesario que todos estes que non negan a lingua -úsena ou non- se decaten da situación grave na que a están a poñer desde o goberno galego, do feito inaudito de que exista un goberno que traballa arreo contra a propia lingua.
– SG: Por que se atreve o goberno se, como vostede di, ten toda esa vontade en contra?
– XPD: Atrévese porque confía en que, mesmo que haxa oposición, o tempo fai que todas as falcatruadas queden, que perduren, e por iso actúa con esa aleivosía. O que acontece é que unha persoa que fala galego e desenvolve a súa vida na nosa lingua non é consciente dese perigo. Cómpre unha atención máis continuada e intensa para se decatar e reaccionar. Pouco a pouco a xente darase conta da gravidade da situación.
– SG: Como profesor que foi e pola súa continua relación pola literatura coas xeracións máis nova, coincide no diagnóstico da situación crítica da lingua?
– XPD: A situación de hoxe é peor que a de antonte e a de onte pola tarde. Cada día vai a peor desde que este goberno está no poder. O máis grave que fixeron non foi só lexislar en contra, senón desvalorizar o galego. Coas súas accións levan a que a xente pense: se eles son os encargados polo Estatuto e a Constitución de preservar a lingua, que vou facer eu se eles din que o galego non vale? A situación de hoxe é mellor que a de mañá con este goberno. Agora continúo indo aos centros de ensino e atópome con situacións que crin que xa non se darían, consideraba que estaba conseguido ter unha escola co galego como lingua vehicular de maneira que os nenos saísen competentes e preparados para escoller a lingua na que falaban e vexo que iso non só non é certo, senón que foi a peor. Con aleivosía crean situacións contra a lingua que son difíciles de reverter, mais eu son optimista e penso que todo ten remedio. Precisamos poñer mans no asunto.
– SG: Que significa poñer man no asunto?
– XPD: Simplemente con que se cumpra a lexislación actual, a Lei de Normalización Lingüística e o Plan de Normalización comezamos a reverter a situación. O que acontece é que eles non din que deixan o asunto. Cando a Real Academia Galega aproba a súa declaración institucional, o que di o goberno é que está de acordo e o está a facer Con esta resposta fan de menos á propia Academia.
– SG: O lema da manifestación é “Polas fillas dos nosos fillos”. Está aí o perigo, na perda da transmisión ás xeracións máis novas?
– XPD: Cando vou polos colexios e institutos encóntrome por vez primeira na miña vida con nenos e nenas que non saben a nosa lingua. Xa non é sequera cuestión de querer ou non. De toda a vida o cen por cen entendía o galego e sabía falalo, mais agora iso xa non se dá. Xa hai quen non coñece a nosa lingua na nosa terra. O lema está ben, como todos os das manifestacións, mais o que importa é todos os que imos detrás da faixa de saída. Temos que ir e non só polas fillas dos nosos fillos, senón tamén porque debemos coidar e preservar os moitos falantes infantís e mozos da lingua que quedan, temos que valoralos e facer que se mesturen con outros para que se contaxien.
– SG: De todas maneiras, vostede que é persoa optimista, tamén cre que poderemos saír desta situación?
– XPD: Está nas nosas mans. A xente nova ten que tomar conciencia. A situación é reversíbel e todos sabemos na man de quen está. O tema é se imos seguir tendo gobernando o futuro da nosa lingua a negacionistas lingüícidas.
– SG: Se a manifestación é multitudinaria, que tería que pasar o día despois?
– XPD: Non sei se podemos confiar en que pase nada con respecto a quen tivo o cinismo de ir polo peor camiño para a lingua. O que si teremos é a sensación de vernos reforzados no que estamos facendo. Por iso tamén son necesarias as manifestacións. Estamos, repito, no camiño de reverter a situación e para iso é preciso implicarse.”
Arquivos da etiqueta: Xabier P. DoCampo
Novidades de Galicia Encantada
“Para 
celebrar o décimo aniversario da web Galicia Encantada, Enciclopedia da Fantasía Popular de Galicia, na rede desde marzo 2005, fixemos (de momento) dúas cousas:
– Renovamos a estética e a organización dos contidos da web.
Nova imaxe con debuxos de Noemí López. Novas seccións con posibilidade de interactuar como “Aulas do Imaxinario” ou o “Mapa de Galicia Encantada”, e melloramos a presentación das categorías de sempre, coa axuda de Desarrollos Lugonet.
– Publicamos un libro: Galicia Encantada. O país das mil e unha fantasías, unha edición con ilustracións de Noemí López e que publica Edicións Xerais de Galicia na colección LibroX.
Son 101 relatos en coautoría con 52 autores e autoras, entre os que destacan nomes como os do portugués Alexandre Parafita, o do brasileiro Romyr Conde, ou Antonio García Teijeiro, Marta Dacosta, Xabier López Rodríguez, Xabier P. DoCampo, Calros Solla, Rafa Quintía, Isidro Novo ou Adela Figueroa.”
Lugo: Somos os libros que soñamos, Xornadas de Conmemoración dos 25 anos de Gálix
A Coruña: Xabier P. DoCampo e Marcos Calveiro intervirán no ciclo A creación literaria e os seus autores: XI Encontros con escritores
Desde
Xerais:
“Os escritores Xabier P. DoCampo e Marcos Calveiro intervirán o vindeiro xoves 11 de decembro ás 18:30 horas no Salón de actos da Uned de Coruña, dentro da actividade A creación literaria e os seus autores: XI Encontros con escritores. Organiza estes encontros o Centro de Formación e Recursos da Coruña, baixo a coordinación de Javier Pintor. Intervén como interlocutor na mesa de debate, Xavier Seoane, recoñecido autor galego. Estas xornadas pretenden propiciar un diálogo literario e cultural con algúns dos autores máis relevantes do momento presente. Ademais de comentar textos, aproveitase a presenza dos escritores para establecer vías de diálogo e pontes de debate, tanto sobre as súas obras como sobre aspectos culturais da actualidade dentro dun ambiente distendido e participativo. A intervención será retransmitida en directo a través desta ligazón.”
Pontevedra: Presentación do número cero da revista dixital de Literatura Infantil e Xuvenil Criaturas
O
sábado 6 de decembro, ás 13:30 h., no Pazo da Cultura de Pontevedra, dentro das actividades do Culturgal, terá lugar a presentación ao público do número cero de Criaturas, a nova revista dixital galega especializada en Literatura Infantil e Xuvenil.
No acto estarán Xabier P. DoCampo, Montse Pena Presas, Ledicia Costas, Daniel Landesa e Laura Sáez. Será un pracer contar con todas e todos vós e poder celebrar o nacemento desta criatura.
Pontevedra: programa de actividades do Culturgal 2014
A Coruña: presentación de O violín de Rembrandt, de Jorge Llorca
O
xoves 9 de outubro, ás 20:00 horas, na Librería Arenas (Cantón Pequeno, 25) da Coruña, preséntase O violín de Rembrandt, de Jorge Llorca, publicado en Xerais. No acto, xunto ao autor, participan Xabier P. DoCampo e Manuel Bragado.
O autor acompaña o lector: Xabier P. DoCampo
Desde o blogue Trafegando ronseis:
“Dende hai dous cursos tiña en mente este proxecto, unha serie de vídeos que amosasen que o autor está detrás das páxinas que lemos, que imos avanzando polas liñas que el escribe para cada un de nós. Pero para levalo a cabo os atrancos foron máis dos esperables.
Desta volta, un par de alumnos de 1º de Bacharelato tiveron a amabilidade e xenerosidade de axudarme a que este proxecto vexa a luz e editaron unha serie de vídeos que vos irei presentando ao longo destes días. Pouco a pouco, de seguro, iremos mellorando. Teremos que ir superando algunhas eivas obvias.
Nesta ocasión será Xabier P. DoCampo que nos preste a súa voz mentre lemos O país adormentado.
Xabier P. Docampo, palabras de pedra para todo o tempo
Desde
o blogue de Armando Requeixo, Criticalia:
“Por causas que non vén a conto detallar agora aquí, o pasado 21 de xuño non puiden acompañar como querería o excelente narrador e mellor amigo Xabier P. Docampo na homenaxe O escritor na súa terra. Letra E que lle tributamos dende a AELG nos que son os seus eidos matriciais: Castro de Ribeiras de Lea, na cerna da Terra Chá.
Froito daquela venturosa xornada foi a publicación Pedra e Tempo, unha exclusiva plaquette de apenas dous centos e medio de exemplares numerados que o propio autor agasallou aos convidados e algúns outros contados amigos aos que a desfortuna privou de estar presentes.
Pedra e Tempo é unha moi coidada edición con capa de Xosé Cobas (parella de feito artística de Docampo dende xacando) e ilustracións de DNL.
Cinco breves minirrelatos precedidos dunha longa dedicatoria e unha petición lírica de introito compoñen esta singular publicación. Cinco historias enlazadas, onde como nunha sorte de leixaprén narrativo o último sintagma de cada relato se retoma como secuencia cabezaleira do seguinte. E todo orquestrado esfericamente, pois o derradeiro dos sintagmas da historia cabo é, por súa vez, coincidente co comezo da primeira narración, xenuína circularidade estrutural que cohesiona este anel solitario no que vai engastado o quinteto de sortellas.
O abandono dos lares rurais, o abuso clasista dos señoritos fronte aos pobres de pedir, a fraxilidade dos vagamundos para os que todo é interdición, a boipousonería dalgúns coa que malamente avanzamos, mesmo a pulsión por escapar do aprisionamento e das celas interiores que nos limitan son outros tantos temas axiais da escrita de Docampo que regresan nestas narracións, evidenciando os seus sinais de identidade e ese particular entrefebrado de realismo e fantasía que fan da súa unha voz senlleira no panorama narrativo actual. O colofón deste Pedra e Tempo lembra, oportunamente, unha sabia sentenza: quod natura est ex amore floreat cunctis diebus. Tamén eu o creo. Por iso non quero deixar de recomendar que, se por algunha vía tedes oportunidade de ter nas mans unha destas prezadas e preciosas plaquettes, admiredes o coidado na confección material, a forza das fotografías, a mestría dos sucedidos que atesoura. Como a pedra resiste ante o pasar do Tempo, tamén a verba de Xabier P. Docampo, escritor con Letra E maiúscula, perdurará para lembrarnos que as memorables historias dos creadores sempre han merecer unha homenaxe.”
Xabier P. DoCampo: “Os xornais teñen que volver a publicar literatura”
Entrevista
de Carme Vidal a Xabier P. DoCampo en Sermos Galiza:
“Sermos Galiza conta este verán cunha sinatura de luxo. O Caderno de Agosto publicará en cinco entregas, a primeira esta quinta feira, o sorprendente relato de Xabier P. DoCampo, Operación monte de lixo, un thriller no que o autor se mergulla no mundo da corrupción.
– Sermos Galiza (SG): Que nos ofrece en Operación monte de lixo? É unha lectura para o verán?
– Xabier P. DoCampo (XPD): Non distingo literatura de verán, outono ou primavera porque iso daríalle unha sensación de lixeireza que non quixen que tivese a miña historia. Trátase dun relato en cinco capítulos que resolvín dunha forma que me gustaba, toda ela a través de diálogos para que a historia saíse a partir do que os propios personaxes din. Quixen facer un pequeno “thriller” da corrupción, coa contemporaneidade do tema aínda que o tratamento sexa clásico. Tratei un tema de actualidade, a corrupción, o monte de lixo que se mantén na nosa sociedade, e non digo na política que, ao meu ver, é unha actividade nobre na que hai seres innobres. (…)
– SG: O seu relato sae nos xornais e bebe tamén das historias que aparecen nas noticias. Como é esa relación?
– XPD: Hai unha retroalimentación entre a literatura e o xornalismo. A prensa é unha maneira de saber o que sucede no mundo, o material co que traballamos os escritores. A literatura ten elementos que non ten o xornalismo de noticias e, se é boa, axuda a comprender determinadas cousas.
– SG: Que papel pode cumprir a literatura nos xornais?
– XPD: O relato curto é un dos monumentos da narrativa e está tremendamente relacionado coa publicación en xornais e revistas. En América Latina floreceu un relato curto xenial, con autores como Horacio Quiroga, Borges, Cortázar e tantos outros porque había moitas revistas que publicaban relatos. Tiña a ver tamén coas sociedades agrícolas nas que a oralidade tiña moita importancia. Na nosa literatura temos tamén obras xeniais de relato curto con autores como Fole ou Cunqueiro. Defendo que é preciso volver a publicar literatura en xornais e revistas.
– SG: Acurta a distancia entre literatura e xornalismo?
– XPD: A relación entre literatura e xornalismo é unha relación íntima. Hai momentos en que os textos teñen máis relación coa noticia urxente e a propia premura non permite o tratamento da escrita mais, fóra diso, o xornalismo é literatura. Hai reportaxes marabillosas que se len como un bo conto.
– SG: O xornal permite tamén achegarse a públicos novos?
– XPD: Tes garantido o cen por cen do público habitual, do que lería os teus libros, mais a maiores engádense outros lectores que non son compradores de libros. Fai chegar a literatura a un público que, en principio non estaba tan próximo e desenvolve un traballo didáctico extraordinario. O lector a través do relato na prensa ten que notar como a literatura o está axudando a ter unha percepción do mundo máis completa.”
