Fene: Escola de Escritoræs. Obradoiro de creación literaria, con Pablo Bouza Suárez: Poesía: a grafía da emoción

Publicado o por

O Obradoiro de creación literaria, con Pablo Bouza Suárez: Poesía: a grafía da emoción é unha iniciativa da Escola de Escritoras-es da AELG, coa colaboración do Concello de Fene-Concellería de Cultura-Biblioteca Pública Municipal Xosé María Pérez Parallé e o patrocinio da Deputación da Coruña e a Consellaría de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria.

Será impartido por Pablo Bouza, e terá unha duración de 10 sesións de 2 horas cada unha (mércores e xoves: 14 setembro; 20 de setembro; 28 de setembro; 5 de outubro; 11 de outubro; 18 de outubro; 26 de outubro; 2 de novembro; 9 de novembro e 16 de novembro). A data de comezo é a do 14 de setembro de 2017.
O lugar é a aula de estudo da Biblioteca Pública Municipal “Xosé María Pérez Parallé” de Fene (Avenida de Conces, 20-22). Como chegar.
Haberá 20 prazas, gratuítas, para maiores de 16 anos, que se asignarán por orde de solicitude.
Na sesión do 9 de novembro participará, como autor convidado, Miguel Anxo Fernán-Vello.

Inscricións do 1 ao 12 de setembro na Biblioteca Pública Municipal “Xosé María Pérez Parallé” nos seguintes horarios:

Do 1 ao 8 de setembro (de luns a venres en horario de 10:00 a 14:00 h) Os días 11 e 12 de setembro en horario de 16:00 a 20:30 h.

O obradoiro enmárcase na Escola de Escritoras e Escritores da AELG, iniciativa que centra os seus esforzos en impartir, por concellos de todo o país, obradoiros con formatos e destinatarios diversos, nos que se abordan diferentes xéneros literarios e contidos. Trátase dunha iniciativa que, cos autores/as como guías, ten o obxectivo de transmitir a experiencia apaixonante do acto creador, tentando concienciar á sociedade do imprescindíbel que é a estimulación creativa na escrita e o seu papel complementario na formación do individuo. O proxecto aposta por ofrecer á mocidade un sistema lingüístico, literario e cultural propio no que asentar as súas raíces.

OBXECTIVOS:

1. Estimular a sensibilidade poética e fomentar a creatividade literaria no ámbito da poesía.

2. Internarse na riqueza da linguaxe poética e das súas posibilidades expresivas.

3. Achegarse ao texto poético desde unha perspectiva distinta.

4. Traballar a expresión escrita e oral en diversos soportes.

5. Practicar técnicas poéticas.

6. Fomentar o gusto pola lectura poética.

7. Coñecer as características e fomentar o gusto pola literatura galega contemporánea.

8. Fomentar a creatividade do alumnado.

9. Perder o medo a experimentar coa linguaxe.

10. Enfrontarse ao público: recital de poesía.

METODOLOXÍA:

1. Lúdico-descritiva.: explicación, exemplificación, actividades e xogos.

2. Traballo individual e en grupo. Proposta de lecturas e exercicios de escritura en cada sesión.

3. Participación activa das/os compoñentes do grupo sobre as propostas dadas no obradoiro.

4.- Compartir cos/as outros/as as nosas inquedanzas literarias, para ver, en e cos/as outros/as, a nosa diferenza.

PROGRAMACIÓN E DESENVOLVEMENTO DO OBRADOIRO

1.- Que é a poesía? Para que serve a poesía? Autopoéticas.

Definicións clásicas de poesía. Autopoéticas de diferentes autores/as. Reflexionamos sobre o que significa para cada autor/a a poesía e faremos unha tentativa de autopoética por parte de cada alumno/a.

2.- Versos, rimas e estrofas. Medimos versos. Xogamos coas rimas e medidas. A poesía sen rima.

3.- Recursos literarios en poesía: recursos fonéticos e semánticos. A importancia poética das reiteracións (aliteracións, anáforas, textos monovocálicos, tautogramas, enumeracións…).

Traballamos sobre o poema “Medo”, de Raymond Carver.

4.- Xogamos e investigamos coa linguaxe: poemas roubados, poemas incompletos, poema completo, poema do eco, poemas narrados, poemas dialogados, poema Dadaísta, poema sobresdrúxulo, poema hipotético, poemas tolos, caligramas, poema do sol, poema vello/poema novo, centón, acrósticos, jitanjáforas, lipogramas e palíndromos.

5- Outras estruturas poéticas: poemas cunha única vogal, versos con monosílabos, acrósticos, rachamos palabras e creamos poemas… O contido poético das palabras. A brevidade intensa dos haikus.

6- Poemas que cambian as vidas. As miñas lecturas poéticas. Falamos e lemos sobre os nosos autores preferidos. Compartimos versos. Fontes literarias. A importancia da lectura poética.

7.- A lectura de poemas. Xogar coa lectura de poemas. Vocalizar, entoar, comunicar…

8.- Algunhas referencias sobre a poesía galega contemporánea e actual. Autor/a invitado/a.

9.- O estilo propio. A publicación da intimidade. Escribo o meu poema.

Lectura ou recital final.

*Esta programación poderá sufrir algún cambios e adaptarase ás esixencias e interese do grupo.

Primará o traballo de escrita e pretendo ser un mediador que ilusione aos alumnos. Contaxiar o pracer da poesía. Vivir a poesía e o proceso creativo coma unha festa da palabra.

Paseos Literarios por Compostela

Publicado o por

Os Paseos Literarios por Compostela son unha iniciativa da AELG desenvolvida coa colaboración e patrocinio do Concello de Santiago de Compostela.
Ciclo de percorridos literarios por Compostela, que procuran outra ollada á historia e xeografía da cidade.

A participación é gratuíta, e limitada a 50 prazas.
A inscrición debe facerse neste correo: comunicacion@auditoriodegalicia.org
O prazo para a inscrición finaliza o día anterior a cada un dos percorridos.
Todos os percorridos comezarán ás 18:00 h.

Xoves, 14 de setembro.
Itinerario compostelán de Isaac Díaz Pardo, con Esperanza Mariño Davila.
Punto de Partida: Casa natal da Tumbona (Rúa das Hortas).

Xoves, 21 de setembro.
Compostela en Nordeste, con Daniel Asorey.
Punto de partida: Cruz de San Pedro.

Xoves, 28 de setembro.
Os elefantes en Compostela, con Antón Riveiro Coello.
Punto de partida: Carballeira de San Lourenzo.

Xoves, 5 de outubro.
Compostela en Crear o mar en Compostela, con Marta Dacosta.
Punto de partida: Praza de Mazarelos, ante a antiga Facultade de Filoloxía.

Ponferrada: “Simposio do Bicentenario de Antonio Fernández Morales”, do 15 ao 17 de setembro

Publicado o por

“As fillas de Penélope”, por Daniel Salgado

Publicado o por

Artigo de Daniel Salgado para Sermos Galiza (cadro de Laxeiro):
“O maxisterio de Xohana Torres (1931-2017) foi intempestivo. Atravesou o seu propio tempo, impúxose á liñalidade das xeracións e confluíu coas poetas máis rebeldes das últimas décadas. A autora do depuradísimo e influente Tempo de ría (1992) dialogou de igual a igual coas novas promocións. E as fillas de Penélope responderon coa decisión de tamén navegar e socializaren a maxia, porque esta “existe e pode ser todas”.
“A voz de Xohana fica como o emblema de quen escribiu non en busca do poderío, senón da apertura”, sinala Olalla Cociña (Viveiro, 1978), gañadora do último premio Afundación con Vestir a noite. E salienta a conversa que estabeleceu coas escritoras e escritores máis mozos: “Natural, comprometida e afectuosa. Non podemos despegarnos dela, non podemos evitar buscar a súa palabra, que nos sostén entre o mar e o cosmos”. Coincide con Marta Dacosta (Vigo, 1966), para quen Torres serviu, ademais, á causa da emancipación poética.
“Eu son Penélope / e rexeito teas e fíos / non te vou agardar”, escribiu Dacosta no poema Ordenemos o universo de As amantes de Hamlet (2003), como ampliando a rebelión, levándoa máis alá, da célebre Penélope de Xohana Torres. “Dela aprendemos a ser mulleres que escriben sen veos”, esténdese, “e a min abriume a porta para falar coa miña propia voz. Eu aferreime ao poema de Penélope como a unha bandeira”. A que ergueron as poetas que, a partir dos anos 90, revolveron a literatura galega. De Ana Romaní (Noia, 1962) ou María do Cebreiro (Santiago de Compostela, 1976) a Yolanda Castaño (Santiago de Compostela, 1977) ou a Marilar Aleixandre (Madrid, 1947) que onte, nas redes sociais e logo de saber da morte de Torres, se declaraba “escritora orfa”.
“A presenza que adquiriu na década dos 90 non se esvaeceu nunca”, considera Dores Tembrás (Bergondo, 1979), que coa tamén poeta Antía Otero (A Estrada, 1982) sostén a editorial Apiario, “e cando publicou a súa última entrega [Elexías a Lola, 2016], todas estabamos expectantes e esperanzadas por volvela ler. Foi un auténtico acontecemento”. A obra poética de Torres desprégase en só catro títulos: Do sulco (1959), Estacións ao mar (1980), Tempo de ría e Elexías a Lola. Como puídos, extraordinarios accesos ao enorme océano que se entorna nos seus versos.
Sobre o libro Os fillos da fame (2016) paira a sombra da poesía de Xohana Torres. Esa que, segundo o seu autor Ismael Ramos (Mazaricos, 1994), ten por corazón “a aspiración irrenunciable á verdade”. “É quen de nomealo todo desde a nada máis absoluta”, engade, e refírese a ela como “a escritora máis brillante do pasado século” en Galiza, “inclasificable en ningunha xeración, pero inspiradora para todas. Xohana é infinita”. As novísimas tamén recorren á palabra precisa e liberadora dos seus poemas, cuxa pegada, explícita ou implícita, se pode rastrear en Alba Cid (Ourense, 1989), Lara Dopazo (Marín, 1985), Antón Blanco (Vilagarcía de Arousa, 1996) ou Fran Cortegoso (Pontevedra, 1985-2016).
O congreso sobre poesía que promove a Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega e que transcorrerá en Pontevedra os vindeiros 6 e 7 de outubro leva por título unha variación da máis coñecida palabra de orde da súa poesía: Nós tamén navegar. “Non é unicamente unha afirmación feminista”, explica Marta Dacosta, que fai parte da organización do encontro, “senón tamén da poesía, da lingua, da nación”. Porque a Penélope de Xohana Torres non pedía permiso para se rebelar contra o destino. Fartara de “tanto novelo e tanta historia” e optou por se facer cargo da súa propia existencia. Optou, daquela, pola revolución.”

De que falarán as árbores convértese na obra gañadora do II Concurso Balbino de Relatos

Publicado o por

Desde Noticieiro Galego:
“A obra De que falarán as árbores acaba de ser elixida como a gañadora do II Concurso Balbino de Relatos, de maneira que o seu autor, Ricardo Cid Paz, veciño de Ourense, verá publicado dito relato por Edicións Fervenza, sendo ademais, beneficiario dun cheque por valor de 1.500 euros.
O xurado, composto por Rosalía Morlán (escritora e poeta), Armando Requeixo (escritor, investigador e crítico literario) e Ánxela Gracián (escritora, poeta, crítica literaria e directora editorial) destacaron a calidade das obras presentadas nesta segunda edición. Un total de 24 relatos que achegaron diferentes visións do rural galego, valorando a defensa da nosa cultura, o que permite consolidar este premio como un referente para os nosos escritores e escritoras.
Non obstante, o xurado inclinouse por outorgar o premio, por unanimidade, ao relato De que falarán as árbores, que se correspondía co lema “Tyto Alba”, resultando da autoría de Ricardo Cid Paz.
Do relato, os membros do xurado destacaron a orixinalidade e modernidade dos seus relatos, onde o rural galego figura retratado dende unha óptica actual, na que deambulan os personaxes movidos pola forza dos sentimentos e o inevitable dos acontecementos. As quince historias que compoñen este volume ofrecen escenarios diferentes que converxen na intensidade das tramas propostas, así como na ductilidade dos rexistros idiomáticos empregados, na excelente caracterización dos personaxes e na viveza expresiva dos seus diálogos. (…)”